Skip navigation

Tag Archives: schandaal

Spelersgroep Feyenoord in opstand: trainer Mario Been weggestemd

ERMELO – Na het teleurstellende seizoen 2010/2011, is Feyenoord het nieuwe seizoen opnieuw met een tegenslag begonnen. De nieuwe technisch directeur Martin van Geel moet op zoek naar een nieuwe trainer. Mario Been heeft per direct ontslag genomen, nadat een grote meerderheid van de spelersgroep na een stemming het vertrouwen in de coach heeft opgezegd. Leon Vlemmings neemt voorlopig de taken van Been over.

De stemming was op het trainingskamp in Ermelo. De spelers kwamen afgelopen maandag voor het eerst bij elkaar, legde aanvoerder Ron Vlaar uit op een persconferentie. Na het rampseizoen vorig jaar wilde Vlaar bepaalde afspraken maken binnen de spelersgroep.

“Tussen de regels door merkte ik dat er veel irritatie was. En dat er toch het een en ander schort aan het vertrouwen en over hoe het vorig jaar gegaan is en ook hoe het volgend seizoen zou kunnen gaan.”

(Ron Vlaar, 13-07-2011)

Met deze kritiek ging Vlaar naar technisch directeur Martin van Geel. “Ik ben daar enorm van geschrokken”, verklaarde de nieuwe technische man in de Kuip. “Ik heb nog een keer gezegd van luister, weet wat je hiermee teweeg gaat brengen. Geef het nog een kans.”

Om die reden kwam er gisteravond nog een tweede spelersbijeenkomst. Dit keer werd de vraag op tafel gelegd wie er voor een vertrek was van de trainer. Van de achttien spelers die een stem uitbrachten waren er dertien voor een vertrek van Been. “Dat was voor mij een signaal en een teken dat die groep zo groot is dat ik dit meteen moest terugkoppelen.”

Wat Vlaar zelf gestemd heeft, wilde hij niet zeggen.

Emotioneel

Martin van Geel mocht vervolgens het nieuws brengen bij de hoofdpersoon, die op dat moment nog van niks wist, Mario Been.

“Mario (Been, DD) was daarna nergens meer voor in. Er knakte iets bij hem. Hij is naar zijn kamer gegaan, heeft zijn spullen gepakt en is naar huis gegaan.”

(Martin van Geel, 13-07-2011)

Een verzoeningsgesprek had volgens Van Geel geen enkele zin.

  • Martin van Geel, Technisch Directeur Feyenoord. Foto: Wikimedia

Spelers verantwoordelijk

Martin van Geel s op zijn zachtst gezegd niet blij met de uitkomst van de spelers-revolte. “Hier zat Feyenoord niet op te wachten. Hier zat ík niet op te wachten”, liet hij luid en duidelijk weten op de persconferentie, met Ron Vlaar naast zich. “De stemming is een verkeerde beslissing geweest. Het tijdstip was niet goed. De directie staat er totaal niet achter.”

Van Geel wil op geen enkele manier verantwoordelijk gehouden worden voor de gang van zaken tijdens het trainingskamp.

Volgens Vlaar stond de spelersgroep wel open voor een gesprek met Been over de nieuwe situatie, maar was de onvrede binnen de groep te groot om helemaal niets te doen. “Maar we weten wat de gevolgen zijn. Voor nu en de komende maanden. Het is ingrijpend.”

Dit artikel gaat verder onder deze advertentie

Rampseizoen

Been werd in 2009 gepresenteerd als trainer van Feyenoord. Na een succesvolle periode bij Excelsior en NEC volgde hij Gertjan Verbeek op.

Het eerste seizoen leverde een vierde plek op en Europees Voetbal. Ook haalde Feyenoord de bekerfinale, die na een dubbele ontmoeting werd verloren van Ajax.

Maar door de financiële problemen konden er geen nieuwe spelers worden gekocht. De selectie is erg jong met talenten als Stefan de Vrij, Bruno Martins Indi, Kelvin Leerdam, Erwin Mulder en de deze zomer vertrokken Wijnaldum. Met 26 jaar is aanvoerder Ron Vlaar een van de oudere spelers in de groep.

Het dieptepunt van het seizoen was de 10-0 nederlaag tegen PSV, de grootste nederlaag in de clubhistorie. De ploeg stond een paar weken later zelfs even op de zestiende plaats. De ploeg eindigde uiteindelijk op de tiende plek.

De kritiek was groot, maar Been heeft keer op keer de jonge spelersgroep verdedigd. Misschien voelt de gang van zaken voor hem dan ook extra pijnlijk, zei Van Geel.

“Hij vond het verschrikkelijk te moeten horen dat de groep spelers, waar hij altijd veel ondersteuning aan had gegeven, dat die het vertrouwen in hem had opgezegd. Hij voelde zich daar enorm in bedrogen.”

(Martin van Geel, 13-07-2011)
  • Feyenoordstadion, De Kuip. Foto: F. Eveleens, WikiMedia, Creative Commons.

Opvolger

Wie Been nu moet gaan opvolgen is niet duidelijk. Leon Vlemmings zal samen met Giovanni van Bronckhorst en Patrick Lodewijks het trainingskamp afhandelen.

“Maar verder heb ik daar nog geen seconde over na kunnen denken”, verzucht Van Geel. “We zitten echt in een 24-uursfilm. We laten even rustig alles bezinken. Even helder worden en dan aan de toekomst denken. Daar heb ik nu nog geen seconde over na kunnen denken.”

Mario Been heeft zelf nog geen reactie gegeven op zijn vertrek.

Hoe ging het verder?

Supporters reageerden teleurgesteld op het vertrek van Marion Been. Maar die teleurstelling sloeg vrij snel om in hoop. Want binnen twee weken kwam Feyenoord met de naam van een nieuwe trainer: Ronald Koeman. Het begin van het seizoen was vervolgens aardig, maar na een paar wedstrijden kwam er een terugval, met onder meer een 6-0 nederlaag tegen FC Groningen.

Daarna begon de opmars naar boven en klom Feyenoord van de achtste naar de tweede plek. Daarmee haalde de club de voorronde van de Champions League.

Stemming

Het AD kwam een dag na de persconferentie met een analyse over de stemming die plaats heeft gevonden op het trainingskamp. Vijf spelers waren uitgesproken voorstander van het vertrek van Been, schreef Sjoerd Mossou een dag later. De jonge spelers volgden.

Ron Vlaar, Karim El Ahmadi, Leroy Fer, Stedan de Vrij en Diego Biseswar zouden vooral tegen zijn geweest. De jonge volgelingen waren volgens het AD Bart Schenkeveld, Jerson Cabral, Adil Auassar, Darley, Kelvin Leerdam, Ramon van Haaren, Bruno Martins Indi en Erwin Mulder.

Tegen het vertrek zouden Ruben Schaken, Dani Fernandez, Sekou Cissé, Kostas Lamprou en Kamohelo Mokotjo hebben gestemd.

Vijf nieuwelingen (Kaj Ramsteijn, Guyon Fernandez, Jordy Clasie, Miquel Nelom en Shabir Isoufi) onthielden zich van stemming.

Been

Been tekende anderhalve maand na zijn vertrek bij Racing Genk. Hij werd derde met zijn nieuwe club in het eerste seizoen en plaatste zich voor de Europa League. In zijn tweede seizoen overwinterde Genk zelfs Europees, iets dat de club nog nooit was gelukt. In dat seizoen pakte Genk ook de Belgische Beker, de enige hoofdprijs die Been als hoofdtrainer wist te pakken.

Na ruim twee seizoenen werd Been na een serie slechte resultaten ontslagen bij Genk. Hij werd assistent bij Dick Advocaat bij Fenerbahçe. Toen het contract van Advocaat na één seizoen niet werd verlengd, vertrok ook Been. Na een periode van zes weken (!) bij Apoel Nicosia keert Been terug naar Nederland. Sindsdien is hij vooral analist bij Fox Sport.

Het verhaal over het vertrek van Mario Been bij Feyenoord maakt deel uit van de serie voor de Maand van de Geschiedenis 2018. Het thema van dit jaar is Opstand. In dit verhaal staat centraal hoe de spelers van Feyenoord in opstand komen tegen hun trainer en hem feitelijk wegstemmen.

Bronnen:

NRC Handelsblad – 13-07-2011 – Trainer Mario Been weg bij Feyenoord – 13 van 18 spelers zegden vertrouwen op

RTV Rijnmond – 13-07-2011 – Mario Been voelt zich bedrogen

NOS – 13-07-2011 – Trainer Been weg bij Feyenoord

AD – 14-07-2011 – Deze spelers stemden voor vertrek Been

Wikipedia – Mario Been

Auteur: Dave Datema

Gepubliceerd op: 13-07-2018

Verhaalnummer: 207

Dode na rellen op strandfeest in Hoek van Holland

HOEK VAN HOLLAND – Bij rellen na afloop van een dancefeest in Hoek van Holland is een dode gevallen. Het slachtoffer, een 19-jarige man uit Rotterdam, is door een politiekogel om het leven gekomen. Agenten hebben gericht geschoten, nadat ze door relschoppers in het nauw gedreven waren, buiten het festivalterrein.

Op het feest Sunset Grooves was al de hele avond een grimmige sfeer. Er waren vechtpartijen en groepen jongeren scandeerden onder meer ‘Rotterdam Hooligans’. Ook gingen er geruchten dat er Ajax-fans op het terrein zouden zijn. Agenten in burger herkenden sommige bezoekers, omdat ze deel zouden uitmaken van de harde kern van Feyenoord.

Getrokken pistolen

De situatie liep uit de hand toen twee agenten in burger ingrijpen als bezoekers klappen krijgen van een stel hooligans. Zodra ze probeerden te communiceren met hun collega’s werden ze herkend. Direct richtte de groep zich op de agenten, die genoodzaakt waren om hun wapen te trekken. Vervolgens werden de eerste schoten gelost en het zouden niet de laatste zijn.

Bron: RTV Rijnmond

De vier agenten (de twee agenten in burger hadden inmiddels assistentie gekregen) gingen vervolgens richting een nooduitgang van het terrein.

Daarmee waren de agenten nog niet in veiligheid, want de relschoppers gingen in de achtervolging in het duingebied. Daar vormden de agenten een linie en lopen ze achteruit weg van het terrein, met de relschoppers voor hen. Ondertussen werden de agenten met tal van flessen bekogeld.

Meerdere agenten op het feestterrein, met de ruggen tegen elkaar. Bron: Youtube

Nadat de relschoppers een ‘charge’ uitvoerden, voorafgegaan door uitdagend aftellen, schoot de politie gericht. Daarbij werd het latere slachtoffer ook geraakt. Een aantal relschoppers zagen dat de man gewond was en pakten zijn lichaam en gooiden dat voor de politie.

Een kort ogenblik later arriveerde assistentie in de vorm van politie te paard. Zij wisten de relschoppers wel te verjagen.

‘Goed ziek van’

De gebeurtenissen van gisteravond en vannacht zorgen voor geschokte reacties. Deelraadsvoorzitter Paddy Roomer van Hoek van Holland zegt dat hij ‘er goed ziek van is’.

“We hebben ons twee jaar de schompes gewerkt om Hoek van Holland op de kaart te krijgen en werkgelegenheid te creëren. En dat wordt nu in één keer omgedraaid.”

(Paddy Roomer, deelraadsvoorzitter, RTV Rijnmond, 23-08-2009)

Chaotisch

Direct na het feest werd meteen gewezen naar de organisatie van Sunset Grooves. Er waren veel meer bezoekers dan verwacht (zo’n 30.000), vooral door de gratis toegang. Daarnaast was er nauwelijks beveiliging.

De beveiliging was niet anders dan andere jaren, benadrukt de organisatie, Tridee.

“Het visiteren zorgt er ook voor dat je je niet vertrouwd voelt en niet welkom bent. Onze manier heeft altijd gewerkt, ook al is dat nu moeilijk uit te leggen. Want in hoeverre was dit te voorkomen?”

(organisatie Sunset Grooves, RTV Rijnmond, 23-08-2009)

Ook wordt er gewezen naar de gemeente Rotterdam en de korpsleiding van de politie. Er zou een belofte gemaakt zijn dat de Mobiele Eenheid paraat zou staan, omdat bekend was dat er hooligans naar het feest zouden komen. Maar die ME staat is er uiteindelijk niet.

Hoe ging het verder?

In de maanden na het feest worden zeker 40 relschoppers opgepakt. Er worden ook straffen uitgedeeld tot vijftien maanden cel. De man die wordt gezien als aanstichter van de rellen, Asim B. moet zelfs naar een inrichting.

De schietende agenten worden uiteindelijk niet vervolgd. Een van de agenten heeft het slachtoffer niet geraakt en de ander handelde uit noodweer, oordeelt het Hof. Uiteindelijk krijgen sommige agenten zelfs smartengeld.

Agenten schreven ook een boek over de gebeurtenissen:

Ook komt er groot onderzoek naar het handelen van de politie en de gemeente rondom het strandfeest. De conclusies zijn hard. De hulpverlening was ‘ongecoördineerd en routinematig’. De risico’s werden onderschat en de agenten, die tegenover de overmacht stonden waren door de korpsleiding ‘in de steek gelaten’.

Korpschef Aad Meijboom kondigde daarna zijn ontslag aan. Burgemeester Aboutaleb had ‘grote veranderingen in het korps’ aangekondigd en Meijboom vond zichzelf niet de aangewezen persoon om die veranderingen door te voeren.

Sunset Grooves keerde niet meer terug. Organisatiebureau Tridee diende nog een schadeclaim in bij de gemeente Rotterdam, maar trok die later weer in. Het bureau hield kort daarop op te bestaan.

Burgemeester Aboutaleb heeft na de strandrellen de veiligheidseisen voor evenementen in de stad verscherpt. Het bekendste slachtoffer daarvan was de Fast Forward Dance Parade. Omdat de organisatie zelf de kosten voor de veiligheidseisen moest ophoesten, werd het evenement geschrapt.

Bronnen:

RTV Rijnmond – Vergeten Verhalen – Dansfeest Hoek van Holland loopt volledig uit de hand

Wikipedia – Standrellen Hoek van Holland

Instituut voor Veiligheids- en Risicomanagement (COT) – Reconstructie Strandrellen Hoek van Holland (2009)

Auteur: Dave Datema

Gepubliceerd op: 21-08-2019

Verhaalnummer: 123

Gemeente Rotterdam legt tien miljoen op tafel en zet ‘krottenkoning’ Cees Engel de stad uit

ROTTERDAM – De gemeente Rotterdam koopt 110 woningen van de omstreden huisjesmelker Cees Engel. Een van de voorwaarden die gesteld zijn bij de verkoop is dat Engel geen vastgoed meer mag bezitten in Rotterdam. De gemeenteraad moet nog instemmen met de deal.

De panden zijn vaak verwaarloosd en worden gebruikt voor illegale bewoning, hennepplantages en drugshandel. Naast woningen heeft de gemeente ook twee bedrijfspanden, bedrijfsruimte en een stuk grond bij de Keileweg van Engel overgenomen.

“We rekenen in één klap af met een belangrijk deel van de illegale bewoning, hennepplantages en drugshandel in Rotterdam. Dit is een grote winst voor de kwaliiteit van de bestaande woningvoorraad én de veiligheid in de stad”

(Wethouder Hamit Karakus, NU.nl, 23-10-2007)

De gemeente zou rond de tien miljoen euro betaald voor de panden. Dat is ruim vijf procent meer dan de getaxeerde waarde van het onroerend goed. Daarmee is, volgens de gemeente, voorkomen dat er verdere slepende en geldverslindende juridische procedures gevolgd moesten worden. De gemeente en Engel stonden al meerdere keren tegenover elkaar in de rechtszaal.

De gemeente Rotterdam stelde drie jaar geleden een zogeheten ‘klootzakkenlijst’ op met onder meer huisjesmelkers. Engel stond bovenaan de lijst.

De woningen worden door het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam (OBR) verkocht aan woningcorporaties. Ook wordt een deel van de panden aangewezen als ‘kluswoning’. Dat zijn panden die goedkoop worden aangeboden aan mensen die het flink willen opknappen.

Dit artikel gaat verder onder deze advertentie

Cees Engel

Engel kocht in 1980 zijn eerste pand in Rotterdam. Na zijn carrière als docent aan de universiteit van Utrecht, maakte hij de overstap naar Van Nelle in Rotterdam.

De academicus kreeg snel door dat er met het verhuren van kamers veel meer geld te verdienen was. Halverwege de jaren ’90 bezat hij al meer dan zeshonderd panden in Rotterdam. Maar omdat de meeste panden in erbarmelijke staat verkeerden, kreeg hij snel de bijnaam ‘krottenkoning’.

Regelmatig moest de politie invallen doen in de panden van Engel, omdat er werd gehandeld in drugs, omdat er illegalen woonden of vanwege andere misdrijven. Engel werd eerder ook al tot negen maanden cel veroordeeld voor praktijken die in zijn panden plaatsvonden. Het leverde Engel ook de bovenste plek op in de ‘klootzakkenlijst’ die in 2004 door de gemeente Rotterdam werd samengesteld.

“Ik grinnik er een beetje om. Dit soort kretologie als ‘de grootste huisjesmelker’. Ik denk dat de gemeente een veel grotere huisjesmelker is. Ik weet niet waarom ze mij moeten hebben”

(Cees Engel, TV Rijnmond, 2007)

Commentaar over dat hij geen onderhoud pleegt aan zijn panden en dat de huren torenhoog zijn, verwees Engel eerder al naar het land der fabelen. “Dat onderhoud daar valt niets op aan te merken”, liet Engel weten aan RTV Rijnmond. “en hoge huren ook beslist niet.”

Wat Engel gaat doen is niet duidelijk, maar dat die toekomst buiten Rotterdam ligt is wel zeker. Engel op TV Rijnmond: “Of er nu een einde is gekomen aan het tijdperk Engel? Is er ooit een tijdperk Engel geweest?”

“Ik denk dat de gemeente diep bedroefd is dat ze geen zondebok meer hebben. Dat de ambtenaren die zich daarmee bezig hielden moeten ontslaan.”

(Cees Engel, TV Rijnmond, 2007)

Hoe ging het verder?

Volgens sommige bronnen kreeg Engel geen 10 maar ruim 13 miljoen euro voor de verwaarloosde panden.

Zes jaar later blijkt al dat geld op te zijn. ‘’Iedereen dacht dat ik toen heel veel geld had. Maar er waren ook nog bedrijven en mensen die geld van mij te goed hadden,’’ zei Engel tegen RTV Rijnmond. ‘’En in eerste instantie wilde de Belastingdienst vijf miljoen euro, maar daarna werd het alleen maar meer en meer. Op een gegeven moment heb ik mijn hoofd laten hangen en dat heeft tot dit faillissement geleid. Ik weet nog niet of ik de beslissing ga aanvechten.’’

Dagvantoen publiceerde in oktober 2021 een podcast over Cees Engel

Engel verhuisde naar België. Hij bezat nog een vakantiepark in Rijsbergen, het beruchte Fort Oranje. Daarmee kwam Engel jaren later opnieuw uitgebreid in het nieuws. Ook op het campingterrein is van alles mis, met ermbarmelijke woonomstandigheden en hoge huren. Op het terrein wonen arbeidsmigranten en overlastgevende mensen die nergens anders terecht kunnen.  Op het terrein vond veel criminalteit plaats

De gemeente Zundert besloot om Fort Oranje in 2017 te sluiten. Alle 800 bewoners moesten vertrekken. Intussen is Engel nog altijd in conflict met de gemeente Zundert over de afhandeling van de ontruiming en de onteigening van de locatie.

De zoon van Cees Engel, Jan, zit ook in het vastgoed. Hij beheerde onder meer een aantal ‘ramen’ in Duitsland. Zoon Willem Engel heeft een dansstudio in Rotterdam-Oveschie en is een bekende Nederlander als voorman van Viruswaanzin/Viruswaarheid.

Bronnen:

Trouw – 23-10-2007 – Rotterdam koopt van omstreden vastgoedhandelaar

Nu.nl – 23-10-2007 – Rotterdam koopt vastgoed huisjesmelker op

AD – 25-02-2017 – ‘Cees Engel? Die man was compleet maf’

Rijnmond – 23-10-2007 – Rotterdam koopt panden huisjesmelker Engel

Rijnmond – 21-08-2013 – Huisjesmelker: ‘Failliet door fiscus’

Auteur: Dave Datema

Gepubliceerd op: 22-10-2020

Verhaalnummer: 162

Gemeenteraad Rotterdam ziet niets in plek voor ‘foeilelijk’ beeld van ‘Kabouter Buttplug’

ROTTERDAM – Het meest omstreden beeld dat Rotterdam kende, terwijl het nog niet eens is geplaatst, krijgt geen plekje in de openbaarheid. Santa Claus van Paul McCarthy, dat door de Rotterdammers inmiddels is omgedoopt tot ‘Kabouter Buttplug’, past niet op de beoogde plek naast concertgebouw De Doelen, oordeelde de raad.

Waar het beeld nu komt te staan is nog niet duidelijk. De Stadspartij heeft voorgesteld om het beeld in de tuin van Museum Boijmans te plaatsen. 

Zelden maakte een beeld zoveel los in Rotterdam. Bij de museumnacht, vorige week, gaf driekwart van de bezoekers aan dat ze het beeld maar niets vinden. 

Het beeld bestaat uit een soort kerstman, die in zijn rechterhand een seksattribuut (buttplug) vasthoudt. En dat laatste is wat veel mensen onsmakelijk vinden. 

Leefbaar Rotterdam noemde het “onzin om voor zoń geldbedrag zo’n idioot kunstwerk te plaatsen. De Christenunie-SGP omschreef het als een overschrijding “van het toelaatbare” en het CDA noemde het beeld “foeilelijk”. 

  • Santa Claus van Paul McCartny. Foto: Wikimedia

Nadat vorige maand bekend werd dat de gemeente Rotterdam het beeld had aangekocht, op voordracht van de Internationale Beelden Commissie (IBC), stroomden de klachtenbrieven en -telefoontjes binnen. 

Veel mensen hadden er geen begrip voor dat de gemeente 280.000 euro uitgaf aan het beeld. 

Buttplug

Het IBC is al sinds 1999 bezig om een toonaangevend beeld naar Rotterdam te halen. Paul McCarthy kwam daarbij vrij snel in beeld als een van de kunstenaars. De kunstenaar werd in de zomer van 2000 uitgenodigd om naar Rotterdam te komen. 

Na het gesprek kwam McCarthy met twee voorstellen: een negentiende-eeuw Amerikaans huisje op het water van de Nieuwe Maas, waarin mensen ook daadwerkelijk konden overnachten. Het andere voorstel was een grote rode kerstman, met een kerstboom en een bel in zijn handen. 

Op verzoek van de IBC werkte McCarthy het plan rondom de Kerstman verder uit. Het beeld zou 6 tot 8 meter hoog moeten worden in een rode kleur. Op verzoek van de commissie heeft de kunstenaar de kerstboom vervangen door een ‘fallus-symbool’, wat nu door het publiek wordt omschreven als ‘buttplug’.

“De commissie heeft haar voorkeur uitgesproken voor het voorstel in rood en een meerderheid is voor het fallus-element in plaats van de Dennenboom”

(Brief aan Paul McCarthy, juli 2001)

McCarthy was zelf niet helemaal zeker of Rotterdam wel klaar zou zijn voor een opmerkelijk beeld. “Dit is Nederland”, liet de IBC weten in een antwoord aan de kunstenaar. En daar heeft de commissie zich ernstig in vergist. 

Hoe ging het verder?

Ondanks de wens van de gemeenteraad kwamen er in de periode na de afwijzing toch nog wat andere locaties in de openbaarheid voorbij. Eind 2004 kwam het Binnenwegplein in beeld, maar een elektronicaketen op dat plein zag de komst van het beeld niet zitten.

Het duurde uiteindelijk nog tot 2005 voordat er een plek gevonden werd voor het omstreden beeld. Niet in de openbare ruimte, maar, zoals de Stadspartij min of meer had voorgesteld, op de binnenplaats van Museum Boijmans van Beuningen.

Het beeld lag toen al bijna een jaar in een opslagruimte aan de Waalhaven. Op het laatste moment was er nog voor gekozen om het rode beeld de huidige zwarte kleur te geven.

Op 22 september 2005 werd het beeld op de Binnenplaats getakeld en een aantal dagen later onthuld. Als onderdeel van de afspraak is dat Santa Claus maar twee jaar mocht komen logeren bij Boijmans.

In het najaar van 2008 kreeg het een definitieve plek op het Eendrachtsplein. En dat is een plek in de Openbare Ruimte, zoals het IBC altijd voor ogen heeft gezien.

Inmiddels is alle ophef rondom het beeld wel wat weggeëbd. Het is en blijft een opmerkelijk beeld, vinden veel Rotterdammers, maar wel hún beeld. En daarmee hebben ze Santa Claus, of beter gezegd Kabouter Buttplug, toch in de armen gesloten.

Bronnen:

Trouw – 07-03-2003 – Rotterdamse dildoreus verbannen naar museum

Santa Claus – Een Case Study naar het abjecte in de hedendaagse Kunst – Heleen Huisman – Masterstudy Universiteit Utrecht

Auteur: Dave Datema

Gepubliceerd op: 06-03-2021

Verhaalnummer: 238

Ook Provincietop nu weg na Ceteco-affaire

DEN HAAG – Commissaris van de Koningin, Leemhuis-Stout, stapt op na de geruchtmakende Ceteco-affaire. Ook CDA-gedeputeerde Heijkoop treedt terug. Het aftreden komt een paar uur voor het debat in de Provinciale Staten over het onderzoeksrapport van de Commissie Van Dijk. Het aantal opgestapte politici na de affaire staat nu op vier.

Volgens Leemhuis-Stout had ze het besluit om terug te treden een paar weken geleden al genomen. “De toekomst van Zuid-Holland zou niet mijn toekomst zijn”, had ze vastgesteld. Toch wilde ze de uitkomsten van de Commissie Van Dijk afwachten over de Ceteco-affaire, die de provincie tientallen miljoenen kostte.

Eerder deze week stelde de onderzoekscommissie onder leiding van oud-minsiter Van Dijk vast dat het provinciebestuur een ‘ondeugdelijk en extreem riskant besluit hebben genomen om te gaan bankieren’. Dat besluit was genomen zonder dat de Provinciale Staten daar iets over te zeggen heeft gehad. Daarmee was het ‘ondemocratisch en onwettig’, aldus de commissie.

Leemhuis stemde volgens de commissie als enige tegen het bankierbesluit, maar greep daarna niet in.

Direct na openbaarmaking van het rapport ging Leemhuis-Stout nauwelijks in op de harde conclusies van de commissie. “Komende woensdag (vandaag, red.) ga ik in het debat in op de conclusies”, zei ze nog. Dat is er dus niet van gekomen.

(Het artikel gaat verder onder deze advertentie)

Faillissement

Het besluit om te gaan beleggen met geld dat niet gebruikt werd door de provincie stamt uit oktober 1995. Een van de investeringen was in het Zuid-Amerikaanse handelshuis Ceteco. Toen dat bedrijf failliet ging, was een bedrag van 47,5 miljoen gulden weg.

Dat nieuws kwam op 7 juli naar buiten via het AD. Hoe hoog het bedrag was, was toen nog niet duidelijk, maar er werd toen al gesproken over tientallen miljoenen.

De man die als eerste onder vuur kwam te liggen was financieel ambtenaar Karel Baarspul. Hij was verantwoordelijk voor het kasbeheer.

Met de beleggingen had hij in de jaren ervoor tientallen miljoenen verdiend voor de provincie, volgens eigen zeggen. Daar was de provincie zo blij mee, dat hij meerdere salarisverhogingen had gekregen. Tot het dus mis ging.

Begin vorige maand werd Baaspul geschorst omdat hij twee leningen had verzwegen. Hij liet al vrij snel weten dat veel meer mensen op de hoogte waren van de leningen. Rond de tweehonderd ambtenaren hielden zelfs een protestmars ter ondersteuning van Baarspul.

Politieke verantwoordelijkheid

In de dagen na de onthulling werd duidelijk dat Baarspul niet in zijn eentje had gehandeld en dat de politieke top niet alleen op de hoogte was, maar ook het besluit had genomen om te gaan bankieren.

Gedeputeerde Arie de Jong was het eerste politieke slachtoffer. Hij hield vol dat er maar weinig aan de hand was, dat anderen hem ook niet op fouten hadden gewezen en ging op vakantie, een paar dagen na het uitlekken van het nieuws. Een interview met Omroep West deed hem de das om:

De Onderzoekscommissie Van Dijk was vorige week keihard over de gebeurtenissen in het provinciehuis in Den Haag. Een dag na de presentatie van het rapport trad ook Jaap Wolf (PvdA) af als gedeputeerde. “De trap moet helemaal schoon, van boven naar beneden”, zo liet hij weten.

Vanmorgen kwam daar dus een derde gedeputeerde bij: Jan Heijkoop. Hij zei ‘zich te schamen voor de gebeurtenissen’.

Gesprekken

De afgelopen dagen hebben meerdere gesprekken plaatsgevonden tussen minister Peper van Binnenlandse Zaken en Leemhuis-Stout over de ontstane situatie in Zuid-Holland.

“Ik heb haar worsteling gezien”, liet Peper weten aan NRC Handelsblad. Als Leemhuis-Stout had besloten om aan te blijven, dan had Peper toch op een vertrek aangedrongen, zo zei hij verder.

Tegen Leemhuis-Stout zijn twee aangiften gedaan. Ook tegen Baarspul loopt een onderzoek.

Hoe ging het verder?

Binnen een paar maanden maakt minister Peper duidelijk aan alle overheidsinstanties dat beleggen met belastinggeld uit den boze was.

De politieke carrière van Leemhuis-Stout was voorlopig wel klaar, door de hele Ceteco-affaire. Toch keerde ze op meerdere plekken terug in bestuursfuncties, zoals bij de Raad voor Verkeer en Waterstaat en de Raad van Toezicht van TNO. Later werd ze zelfs nog geridderd, waar niet iedereen het mee eens was.

In 2011 keerde Leemhuis-Stout terug in de politiek, als waarnemend burgemeester van Schiedam. Dat ging ook niet geheel vlekkeloos. Ze kwam al direct onder vuur te liggen omdat ze bevriend zou zijn met haar voorganger, Wilma Verver (die vanwege vermeend machtsmisbruik moest vertrekken). Ook had haar zoon een hoge functie bij de gemeente Schiedam.

Uiteindelijk mocht Leemhuis-Stout aanblijven in Schiedam. Ze had geen band met haar voorganger en haar zoon was al overgeplaatst naar Dordrecht, voordat ze aan de slag ging in Schiedam.

Later werd Leemhuis-Stout nog waarnemend burgemeester in Leidschendam-Voorburg en waarnemend Commissaris in Friesland.

Meer slachtoffers

Niet alleen de Provincie Zuid-Holland werd het slachtoffer van de ondergang van Ceteco. Ook de ING-Bank, BasF en het productschap Zuivel gingen voor miljoenen het schip in. Het faillissement zou de betrokken partijen nog tot 2012 bezig houden. De rechtbank oordeelde dat grootaandeelhouder Hagemeyer 190 miljoen gulden aan de curatoren moest betalen.

Sommige bestuurders werden zelfs persoonlijk aansprakelijk gehouden. De Raad van Commissarissen werd maandelijks op de hoogte gehouden van de problemen bij Ceteco.  

Een duidelijke samenvatting van Omroep West van de hele affaire:

De radiobijdrage van Rijnmond uit 2014, vijftien jaar na de Ceteco-affaire:

Arie de Jong, de gedeputeerde die als eerste aftrad na een opmerkelijk interview. Blikte een jaar na de gebeurtenissen terug op de zaak. Zijn relaas vind je hier

Bronnen:

De Volkskrant – 01-10-1999 – De hoofdrolspelers in de ceteco-affaire

De Volkskrant – 02-10-1999 – Commissie van Dijk

NRC Handelsblad – 06-10-1999 – Leemhuis stapt op als commissaris

Trouw – 08 februari 2008 – Hagemeyer moet betalen in Ceteco-affaire

De Volkskrant – 14-09-2011 – Leembuis blijft waarnemend burgemeester Schiedam

RTV Rijnmond – Vergeten Verhalen (2015) – Provincie verliest miljoenen in Ceteco Affaire

RTV Rijnmond – Dag van Toen (2014) – Ceteco-Affaire (1999)

Wikipedia – Ceteco-affaire

Wikipedia – Joan Leemhuis-Stout

Auteur: Dave Datema

Gepubliceerd op: 05-10-2019

Verhaalnummer: 139

‘Grootschalige fraude op Rotterdams stadhuis’

ROTTERDAM – Op het Rotterdamse stadhuis is jarenlang op grote schaal fraude gepleegd. Drank, apparatuur en rookwaren werden achterover gedrukt, zeggen meerdere bronnen tegen Radio Rijnmond. Ook zouden wethouders en voormalig burgemeester Peper privéfeestjes hebben gegeven, waar gemeentepersoneel bij werd ingezet, op kosten van het stadhuis. Burgemeester Opstelten bevestigt dat drie personeelsleden zijn geschorst.

De fraude vond verspreid door vrijwel het hele stadhuis plaats, zeggen de bronnen tegen Radio Rijnmond. Zowel de top van de gemeente als het lager personeel maakte zich eraan schuldig.

“Er werd alcohol achterover gedrukt. Er werden computers meegenomen. Als de beveiliging vroeg ‘wat ga je met die apparaten doen’ dan werd er door de desbetreffende persoon gezegd dat ze werden gerepareerd.”

(Anonieme bron, Radio Rijnmond, 24-09-1999)

Drank, sigaretten, dure Cubaanse sigaren. Allemaal verdwenen ze uit de voorraadkasten van het stadhuis. Voor een deel werden de spullen voor eigen gebruik meegenomen. Ook zou een deel verhandeld zijn.

Ook werd er gefraudeerd in het aantal gewerkte uren. Na gemeenteraadsvergaderingen die tot middernacht uur duurden, werd afgesproken dat iedereen tot één uur ’s nachts heeft gewerkt. Dat gebeurde mede onder druk van een deel van het personeel. Deze fraude kwam aan het licht door de tijdcodes van het alarmsysteem.

Ook vond er fraude plaats met gedeclareerde taxiritten. En dat werd niet alleen door het lager personeel gedaan, maar ook door wethouders en zelfs de burgemeester, zo zeggen de bronnen.

  • Stadhuis Rotterdam, Wikipedia

Hogerop

Wethouders en vroegere burgemeesters zouden zich wel vaker niet aan de regels gehouden hebben. Zo zegt een van de bronnen dat burgemeester Peper – en met name zijn vrouw Neelie Smit-Kroes – privéfeestjes gaf op kosten van de gemeente.

“De enorme geldverspilling. Het gemak waarmee dingen gedaan worden. Bijvoorbeeld het reserveren door mevrouw Kroes van het schip De Nieuwe Maas voor privédoeleinden. Feestjes waar haar moeder werd uitgenodigd, haar broer en de familie Van Caldenborch, de vaste vriendenkliek. En waarbij door de gemeente voor de catering werd gezorgd.”

(Oud-medewerker van de gemeente, Radio Rijnmond, 24-09-1999)

Ook andere wethouders zouden feestjes hebben gegeven bij hen thuis, waarbij gemeentepersoneel werd ingezet. Ook daarvoor werd drank en rookwaren uit het stadhuis meegenomen.

  • Bram Peper. Tribunaal voor de Vrede in de St. Laurenskerk in Rotterdam. Foto: Sjakkelien Vollebregt, Nationaal Archief / Anefo. Licentie: CC-BY

“Er werden feesten gegeven. Er werden extra borrels opgeschreven. Dat is ook niet zo moeilijk, want ik geloof dat er op een gegeven moment wel drie tot vier diners per week waren. Er kwam altijd wel een delegatie ergens vandaan. Het verhaal is ook dat een van de medewerkers van het kabinet, die was op een gegeven moment zo strontlazarus, dat de Noorse delegatie hem uit de bus heeft moeten plukken, omdat er geen zinnig woord uit hem kwam. Dat soort toestanden waren er ook.”

(Oud-medewerker van de gemeente, Radio Rijnmond, 24-09-1999)

Een groot deel van het personeel was ervan op de hoogte, maar zei er niets van, uit angst om ontslagen te worden.

“Ik heb het zelf met mijn eigen ogen meegemaakt dat ze laveloos in de keuken zaten aan de jenever, aan rode wijn. Noem het maar op. En dan kwam ik even in de keuken. En dan was het van ‘hey, je houdt je klep dicht he, want anders…”

(Anonieme medewerker, Radio Rijnmond, 24-09-1999)

Het meenemen van spullen en extra uren schrijven behoorden al jarenlang tot de bedrijfscultuur op het stadhuis, bevestigen sommige medewerkers. Het werd gezien als ‘verworven rechten’. Die problemen begonnen al onder oud-burgemeester André van der Louw. Maar zeker onder burgemeester Peper leken deze praktijken geoorloofd.

Dit artikel gaat verder onder deze advertentie

Onderzoek

Begin dit jaar werd de fraude gemeld bij het bureau Integer Handelen van de gemeente Rotterdam. In alle stilte werd de nieuwe burgemeester Opstelten geïnformeerd. Vlak voor de zomervakantie worden de fractieleiders van de Rotterdamse gemeenteraad op de hoogte gesteld.

Opstelten overlegde met justitie, maar die kon niet veel met het verhaal beginnen. Er werd dan ook geen aangifte gedaan.

Het onderzoek naar de fraude wordt gedaan door gemeentesecretaris Van Eck. Hij schorste eerder al drie medewerkers; twee beveiligingsmensen en het hoofd van de keuken. Zij krijgen een andere functie binnen de gemeente. In het verslag van Van Eck noemt hij zijn personeel een ‘georganiseerde criminele bende’, volgens Radio Rijnmond.

Een deel van het personeel zou het onverteerbaar vinden dat het onderzoek wordt geleid door Van Eck. Hij zou al jaren op de hoogte zijn van de misstanden. Het onderzoek richt zich vrijwel alleen op de periode 1998-1999. Een onderzoek naar de geruchten over privéfeestjes komt er dus niet.

Geschrokken

Burgemeester Opstelten laat weten geschokt te zijn door de bedrijfscultuur die hij in Rotterdam aantrof, toen hij begin dit jaar als burgemeester werd geïnstalleerd.

“Er moeten gewoon spelregels zijn. Over integriteit moeten er duidelijk codes zijn. En daar moet iedereen zich aan houden, punt uit. En het is dan ook nodig dat soms nieuwe mensen leiding moeten geven om een cultuuromslag te creëren. Nou dat gaat ook gebeuren.”

(Burgemeester Opstelten, Radio Rijnmond, 24-09-1999)

    Toch is de fraude niet zo groot als Radio Rijnmond omschrijft, voegt burgemeester Opstelten daaraan toe. Geruchten over de privéfeestjes kent de burgemeester niet en daar ‘heeft hij ook niets aan’. Wel zegt hij dat het volledig volgens de regels is dat gasten van het stadhuis, zoals delegaties, bij wethouders thuis worden ontvangen.

    Volgens Opstelten is hiermee de zaak ‘klaar’. Er volgt geen verder onderzoek meer.

    Veel vragen

    Toch nemen veel partijen geen genoegen met de uitleg van de burgemeester. De SP in de Rotterdamse gemeenteraad stelt vragen aan de burgemeester over de gang van zaken.

    “Het kan niet zo zijn dat alleen onderzoek wordt gedaan naar misdragingen door lagere ambtenaren. Er is hier op het stadhuis, met name in de periode Peper een bepaalde cultuur gegroeid. Die zou ik willen omschrijven als ‘wie appelen zaait, die appelen eet’. Op het moment dat collegeleden, die een voorbeeldfunctie hebben, hele flessen naar binnen slaan, dan kan het niet anders dan dat degene die de fles serveert dan ook af en toe een glaasje neemt.”

    (SP-raadslid Chris van Heumen, Radio Rijnmond 24-09-1999)

    SP-collega Agnes Kant in de Tweede Kamer heeft inmiddels Kamervragen gesteld over het handelen van onder meer oud-burgemeester Peper aan de minister van Binnenlandse Zaken, Bram Peper.

    Ook CDA-kamerlid Agnes van Ardenne vindt de rol van Peper opvallend.

    “Ik weet nog niet hoe we dit als CDA gaan aankaarten in de Kamer. Het toeval wil dat we gisteren bij de Algemene Beschouwing ook bij de minister van Binnenlandse Zaken een soortgelijk voorstel hebben genoemd. We hebben toen het voorbeeld genoeg van burgemeester Peper die in die tijd een korpschef ontsloeg en waar hij later als minister ook een oordeel over moest geven. Dat was een beetje als een slager die zijn eigen vlees keurt. En daarin bevinden we ons nu eigenlijk weer. Dat maakt deze zaak buitengewoon ingewikkeld.”

    (Agnes van Ardenne, CDA-kamerlid, Radio Rijnmond 24-09-1999)

    Hoe ging het verder?

    Voor Peper krijgt het allemaal een juridisch staartje, maar uiteindelijk is hij volledig vrijgesproken van alle blaam. Het neemt niet weg dat zijn imago een behoorlijke kras heeft opgelopen. Ook kostte het zijn ministerschap. Op 13 maart 2000 treedt hij af ‘om het openbaar bestuur niet te belasten en om zich beter tegen de aantijgingen te kunnen verweren’.

    Het anonieme verhaal van Radio Rijnmond over de feestjes van wethouders en burgemeester Peper werd in eerste instantie nog afgedaan als onzin. Neelie Kroes noemt het zelfs een ‘schande dat Radio Rijnmond een zwakbegaafde jongen heeft gebruikt om deze leugens te ventileren’. Maar er komt een nieuw onderzoek, als er een klacht wordt ingediend.

    Een maand later komt het Algemeen Dagblad met nieuwe klachten over Peper. Die gebeuren niet allemaal anoniem. Premier Kok schaart zich achter Peper. In de dagen erna vechten Peper en het AD elkaar de tent uit en komen sommige mensen die over Peper hebben geklaagd terug op hun uitspraken. Aantijgingen van de anonieme bron van Radio Rijnmond worden ongegrond verklaard door het Bureau Integer Handelen.

    Het onafhankelijk onderzoek van de Commissie tot Onderzoek van de Rekening draait inmiddels vooral over het declaratiegedrag van Peper en de bijbehorende ‘bonnetjes’. Volgens accountantsbureau KPMG zou Peper voor 64.000 gulden onterecht hebben gedeclareerd.

    Volgens justitie is dat bedrag helemaal niet zo hoog. Er was een bedrag van 7.500 gulden incorrect gedeclareerd. Nadat het bedrag is teruggestort, trekt justitie de zaak in. Peper start een zaak tegen KPMG en wordt grotendeels in het gelijk gesteld door het College van Beroep voor het bedrijfsleven. KPMG had onjuist feiten gepubliceerd en had geen extra onderzoek laten doen.

    Peper krijgt een schadevergoeding, maar hoe hoog die is, is niet bekend.

    Bronnen:

    Radio Rijnmond – Rijnmond Nu, 24-09-1999 (06:00 – 09:00)

    Radio Rijnmond – Branie voor Twee, 24-09-1999 (12:00 – 13:00)

    Radio Rijnmond – Rijnmond Nu, 24-09-1999 (17:00 – 18:00)

    Reformatorisch Dagblad – Chronologie affaire Peper

    Wikipedia – Bram Peper

    Tekst: Dave Datema

    Gepubliceerd op: 01 oktober 2017

    Verhaalnummer: 19

    De malaise van Rotterdam 650 jaar: een grote opeenstapeling van mislukkingen

    ROTTERDAM – Het feest had nog zeker twee maanden moeten duren, maar met de sluiting van de grote Festival Hall op de Müllerpier, lijkt het Rivoli’90-park en de festiviteiten rondom de 650ste verjaardag van de stadsrechten van Rotterdam ten dode opgeschreven. Het havenpretpark had het hoogtepunt moeten zijn van het jubileumjaar van ‘650-jaar Rotterdam’, maar werd uiteindelijk hét voorbeeld van alle problemen rondom de festiviteiten.

    De Müllerpier maakte de afgelopen weken wel meer dan eens een troosteloze indruk. Af en toe liep er wel eens iemand over de kermis. Maar gemiddeld kwamen er niet meer dan 750 mensen per dag naar het havenpretpark. Lang niet genoeg om kostendekkend te zijn.

    Volgens John Northage, van eigenaar Leisure Tec van de Festival Hall, was het economisch niet langer verantwoord om de grootste feesttent van de wereld, met een oppervlakte van 5500 vierkante meter, nog langer in Rotterdam te laten staan. “We onderzoeken nu andere mogelijkheden voor het gebruik van de hal”, liet Northage aan Het Vrije Volk weten. Mogelijk wordt de tent verkocht of verhuurd.

    De sluiting, twee maanden eerder dan gepland, komt voor de organisatie als een verrassing. Toch wil de sluiting van de Festival Hall niet zeggen dat Rivoli ook tot een einde is gekomen. Volgens kermisexploitant Ivo Janvier zullen de kermisattracties op de Müllerpier blijven staan tot de geplande sluitingsdatum, 23 oktober.

    Verlaten Kermis. Foto: Pixabay

    Torenhoge verwachtingen

    Eind vorig jaar presenteerde de gemeente Rotterdam een hele serie aan festiviteiten, in het kader van ‘Rotterdam 650 jaar’. Met het popfestival Carthago, havenpretpark Rivoli (een verbastering van Tivoli) en zelfs een monument in de rivier, deed het bij menig Rotterdammer het hart sneller doen kloppen. 

    Maar al snel kwamen de eerste problemen. Eind januari werd het popfestival Carthago’90 al afgelast. Het lukte de organisatie niet om de financiering van het festival (14 miljoen gulden) rond te krijgen. Grote sterren, zoals de Rolling Stones, konden daardoor niet vastgelegd worden.

    Ook voor het monument in de rivier, veertien koperen platen bij het Noordereiland, was te weinig geld. Vervolgens bleef alleen Rivoli over.

    In maart begon de bouw van een kermis die een half jaar zou blijven staan. Verder kwam er de Festival Hall, een plek voor optredens van internationale publiekstrekkers. Ook was er de Olympialoop, de grootste reizende achtbaan van de wereld, een reuzenrad van veertig meter hoog en een grote expositieruimte van de PTT.

    Kortstondig

    In de beginperiode ging het nog goed. Er stonden lange rijen voor de ingang. Dat was maar goed ook, want om alle kosten te dekken moesten er anderhalf miljoen mensen een bezoekje brengen.

    In het eerste weekend, tijdens de Paasvakantie, kwamen er 55.000 mensen naar de Müllerpier. Maar daarna ging het bergafwaarts.

    Klanten klaagden over de hoge prijzen. Zo moest er 7,50 gulden betaald worden voor een ritje met de Olympialoop. Tel daar nog eens de entree voor het festivalterrein bij op en je hebt een belangrijke reden waarom mensen wegbleven.

    Toen de entree werd geschrapt, was het plotseling wél druk. Lange rijen stonden er voor het terrein. Maar ook die opleving was van korte duur.

    Boos

    Daarna begon het grote moddergooien. De kermisexploitanten kregen het verwijt dat de attracties te duur waren, zij waren vervolgens boos op de aankleding en indeling van de Festival Hall. Ook de gemeente zou te weinig doen om reclame te maken. Rotterdammers hadden namelijk niet veel zin om meerdere keren een groot bedrag uit te geven op het terrein en buiten Rotterdam had nog niemand van Rivoli gehoord, was het verwijt.

    Boze kermisexploitanten besloten om met hun woonwagens de ingang van Rivoli te blokkeren, om de gemeente in beweging te krijgen. Eind juni trok het college van burgemeester en wethouders nog eens 975.000 gulden uit voor het noodlijdende havenpretpark. De gemeenteraad ging met tegenzin akkoord, omdat schadeclaims van de exploitanten de gemeente een veelvoud van dat bedrag zouden gaan kosten.

    Foto: Pixabay

    Opmerkelijk was daarbij de rol van burgemeester Peper. Hij was als burgemeester van Rotterdam voorzitter van het College van Burgemeester en Wethouders én ook de voorzitter van Stichting Rotterdam 1990, de organisatie van het feestjaar.

    Ondanks de toezegging van het geldbedrag, waren de eerste attracties toen al weggehaald. De Olympialoop was al vertrokken, net als de Ecocenter, een expositie over geld.

    En daar zal het de komende maanden nog wel over gaan. De exploitanten zijn nog steeds witheet van woede. De gouden bergen die beloofd waren, bleken al vrij snel gebaseerd te zijn op drijfzand. Ergens anders aan de slag gaan is nog een mogelijkheid, maar dan is er sprake van contractbreuk. Ook is het nog de vraag hoeveel hoger de rekening voor de gemeente Rotterdam gaat worden.

    Hoe ging het verder?

    De kermis zou blijven tot eind oktober? Binnen enkele dagen waren de eerste exploitanten al vertrokken. En een paar weken later was Rivoli helemaal leeg, iedereen woest achterlatend.

    De gemeente Rotterdam kocht boze exploitanten uiteindelijk af voor ongeveer een half miljoen gulden. Daardoor konden meerdere rechtszaken voorkomen worden.

    Er kwam een groot onderzoek naar de mislukking van Rotterdam-650. Professor Zijderveld van de Erasmus Universiteit werd aangewezen om dat te doen. Dat was een vriendje van burgemeester Peper, werd toen gezegd, maar toch schreef Zijderveld een keihard rapport.

    De mislukking van Rotterdam-650 kwam vooral door de ‘bestuurlijke onkunde’ en de ‘hebbelijkheden’ van burgemeester Peper, was de conclusie. Ook topambtenaar Kees Bode kreeg er flink van langs.

    Volgens Zijderveld was Peper vaak te goed van vertrouwen. Als hij iemand mocht, dan was hij er ook van overtuigd dat het iemand was die kwaliteit kon leveren. Dat was niet altijd het geval.

    Ook de rol van topambtenaar Bode was niet best. Alle gaten die Peper liet vallen, vulde hij naar eigen inzicht in. Zijderveld noemde hem een ‘ongeleid projectiel’.

    Maar concludeert Zijderveld: “Niemand was als eindverantwoordelijke aanspreekbaar en uiteindelijk liep iedereen er iedereen voor de voeten.” Peper wíst dat het een wanproduct zou worden, maar dat was nog altijd minder gezichtsverlies dan helemaal geen feest rondom de verjaardag van Rotterdam.

    Vooral het feit dat ook de raad instemde met het nog eens geven van één miljoen gulden voor extra reclame, terwijl iedereen wist dat Rivoli één grote ramp was, was voor Zijderveld ‘onbegrijpelijk’.

    Uit Het Vrije Volk: “Zijderveld houdt er ernstig rekening mee dat de enorme fouten rondom Rotterdam 1990 voortkwamen uit een algeheel slecht functioneren van de gemeentelijke top en uit een slechte bestuurscultuur in Rotterdam.”

    Peper schatte mensen slecht in en was ook nog een lange tijd uitgeschakeld, door ziekte. Ook de dubbelrol van de burgemeester was volgens Zijderveld niet handig.

    Bram Peper, Fotograaf: Sjakkelien Vollebregt, Nationaal Archief/Anefo

    Het rampjaar had voor Peper vrijwel geen politieke gevolgen. Hij mocht van de gemeenteraad blijven zitten, ondanks de keiharde woorden van Zijderveld.

    Peper in Het Vrije Volk: „Het rapport .leest lekker weg, het is goed geschreven, maar B en W hebben er geen nieuwe dingen in kunnen vinden. De nieuwswaarde is niet zo groot, tenzij men geïnteresseerd is in lijken.”

    „Dat neemt niet weg, dat ik mijn volle verantwoordelijkheid neem. Zijderveld zet de kritiek stevig aan, hij legt met name bij mij de verantwoordelijkheid neer voor de mislukkingen, ik heb het niet goed gedaan — en ik neem dat volledig voor mijn rekening. Ik ben daar volstrekt helder over.”

    (Burgemeester Bram Peper, Het Vrije Volk, 09-02-1991)

    “Ik houd er niet van om verantwoordelijkheden te vergruizen. Ik erken dat ik in de stichting Rotterdam 1990 én als burgemeester eerder had moeten interveniëren. Maar ik heb in die tijd ook nog wat andere dingetjes gedaan. In de menigte van activiteiten van een burgemeester is dit er één geweest. Nou, hier is het fout gegaan.”

    Bronnen:

    Het Vrije Volk – 05-03-1990 – Opbouw Rivoli’90 van start op de Müllerpier

    Het Vrije Volk – 30-03-1990 – Telematica

    Het Vrije Volk – 17-04-1990 – Rivoli’90 blijkt een schot in de roos

    Het Vrije Volk – 18-04-1990 – Bezoekers Rivoli’90: liever goed fout parkeren

    Het Vrije Volk – 03-05-1990 – Rotterdam-650 gaat haperend van start

    Het Vrije Volk – 12-05-1990 – Fiasco dreigt voor havenpretpark

    Het Vrije Volk – 28-05-1990 – Rivoli’90 trekt massaal publiek

    Het Vrije Volk – 18-06-1990 – Exploitanten leggen Rivoli plat

    Het Vrije Volk – 21-06-1990 – Geduld bij Rivoli raakt op

    Het Vrije Volk – 26-06-1990 – Tonnen nodig voor redden Rivoli

    Het Vrije Volk – 27-06-1990 – College wil Rivoli redden met bijna een miljoen

    Het Vrije Volk – 29-06-1990 – Lunapark Rivoli met bijna een miljoen voorlopig gered

    Het Vrije Volk – 21-07-1990 – Econocenter zoveelste mislukking op een rij

    Het Vrije Volk – 04-08-1990 – Festival Hall op Rivoli op 12 augustus dicht

    Het Vrije Volk – 06-08-1990 – ‘Janvier haalt Rivoli leeg’

    Het Vrije Volk – 09-08-1990: Extra strop gemeente door einde Rivoli’90

    Het Vrije Volk – 02-02-1991 – Rotterdam koopt exploitanten Rivoli af

    Het Vrije Volk – 08-02-1991 – ‘Rivoli-fiasco door enorme fouten’

    Het Vrije Volk – 09-02-1991- Peper mag blijven van grote partijen

    WK Allround Schaatsen na één dag voorbij voor Grieks-Rotterdamse publiekslieveling Patsoulas na diskwalificatie

    OSLO/ROTTERDAM – Het sprookje van de ‘Rotterdamse’ Griek Loukas Pastoulas is voorbij. Na twee onderdelen heeft de Internationale Schaatsunie (ISU) de publiekslieveling gediskwalificeerd. De organisatie beriep zich, voor het eerst in de schaatsgeschiedenis, op een artikel in het regelement, waarin staat dat een deelnemer goed voorbereid aan de start dient te verschijnen.

    Ook al waren de kansen op een fatsoenlijke prestatie nihil voor de Rotterdammer, hij kon toch rekenen op een enorme media-aandacht. Hij was samen met een trainer, een overijverige manager en een kleine delegatie van sponsor Transavia naar Oslo afgereisd.

    Al op de eerste afstand, de vijfhonderd meter, werd direct duidelijk dat Pastoulas inderdaad geen potten ging breken. Hij werd laatste, met bijna tien seconden achterstand op de nummer voorlaatst.

    De vijfduizend meter was al niet veel beter. Zijn Poolse tegenstander ging de Rotterdammer drie keer voorbij. De tijd van meer dan tien minuten zou werd door de verzamelde media een ‘historisch dieptepunt in de schaatssport genoemd’.

    Het (vooral Nederlandse) publiek had Patsoulas al in de armen gesloten en juichte de Rotterdamse Griek elke meter toe. Dat werd na afloop beantwoord met juichende gebaren van Patsoulas.

    Voor het eerst op het ijs

    Maar langs de kant was de woede enorm. “Zo slecht als deze man heb ik ze nooit eerder gezien”, liet de Nederlandse ISU-bestuurder Jan Charisius weten aan de GPD-bladen. “Dit was werkelijk een aanfluiting. Van iemand die in Nederland geboren en getogen is mag je toch een redelijk optreden verwachten, maar net leek het wel alsof hij voor het eerst op het ijs stond.”

    Trainer Nico Lanser, geschiedenisstudent in Leiden, gaf toe dat hij ‘Pastoulas de baan op moest duwen’. “Hij had echt knikkende knieën. De schaatser zelf noemde zijn eerste wedstrijd een ‘geweldige ervaring’.

    “Spijt? Nee, ik heb genoten. Ik voelde mij de held.”

    (Loukas Patsoulas, Het Parool, 13-02-1989)

    Zijn collega-schaatsers wisten ook niet echt wat ze met Pastoulas aan moesten. De Nederlandse equipe hield zich op de vlakte. Regerend kampioen Eric Flaim zou het allemaal wel grappig vinden.

    Dit artikel gaat verder onder deze advertentie

    Nieuweling

    Pastoulas gaf vorige week toe dat hij nog niet zo lang de schaatssport beoefent. Hij leerde zeven jaar geleden schaatsen en pas sinds twee jaar is hij serieus bezig met de sport. “Ik train in ieder geval wel serieus”, liet hij vorige week in een interview met het Vrije Volk weten. “Ik moet er ook echt wel wat dingen voor laten. Uitgaan bijvoorbeeld en roken en drinken. En vroeg naar bed.”

    De Rotterdammer, woonachtig bij zijn ouders in Schiebroek, is werkzaam in de Rotterdamse haven als assistent-cargodoor (“want van het inkomen van een schaatser kun je niet leven”).

    Een kleine maand geleden kreeg hij te horen dat hij mee mocht doen aan het WK Allround in Oslo. Daarmee is er niet echt sprake van een goede voorbereiding. “Zelf wilde ik het ook wel, maar het is allemaal een beetje te snel gegaan”, liet Pastoulas weten. “De voorzitter van de Griekse schaatsbond heeft me overgehaald.”

    De doelstelling van de ‘Rotterdamse Griek was duidelijk:

    “Mijn hoofddoel is niet vallen”

    (Loukas Pastoulas, Het Vrije Volk, 09-02-1989)

    Gomez

    Meerdere mensen trokken vandaag de vergelijking met de Spanjaard Antonio Gomez, die ook zonder enige schaatskwaliteiten op het hoogste niveau mocht uitkomen.

    Zijn beste prestatie was een 25e plek op het EK Allround in Trondheim. Ook hij werd op alle afstanden ruim laatste. “Gomez was beter dan deze Pastoulas”, benadrukte Charisius na de wedstrijd in Oslo.

    De Franse vice-voorzitter van de ISU was het zo zat dat nu opnieuw iemand die duidelijk niets te zoeken had tussen de beste van de aarde op legale wijze mee mocht doen, dat hij naar een oplossing zocht. Hij vond die oplossing in artikel 220 van de regelementen.

    Hoe ging het verder:

    Patsoulas hield heus nog wel wat over aan zijn deelname aan het WK. Hij kreeg een aanbod om op trainingskamp te gaan in de DDR, het toenmalige Oost-Duitsland. Daar ging hij op in.

    Sponsor Transavia bood Patsoulas later een baan aan bij het bedrijf. Daar zou hij jarenlang werkzaam zijn.  

    Pastoulas werd later nog een paar keer Grieks kampioen. Hij zette in 1991 een tijd neer van 43,21 op de 500 meter, een verbetering van zeven seconden ten opzichte van zijn tijd op het WK.

    Het kwam ook nog tot een tweestrijd tussen Pastoulas en Gomez, op een ijsgala in Nederland. De organisatie had het grappend omgedoopt tot het ‘Zuid-Europees Kampioenschap’. Pastoulas won ruim.

    De Olympische Spelen heeft Pastoulas nooit gehaald. Hij kreeg voorafgaand aan de Spelen ‘de ziekte van Pfeifer’.

    De deelname van Pastoulas zorgde er mede voor dat de ISU de regels aanscherpte. Er werden zogehten limieten ingesteld, die een deelnemer eerst moest halen, voordat hij aan het WK kon meedoen.

    Pastoulas woont tegenwoordig in Capelle aan den IJssel en werkt nog altijd voor een luchtvaartmaatschappij. En, misschien nog wel het belangrijkste, hij is nog steeds een schaatsliefhebber.

    Bronnen:

    Het Vrije Volk – 09-02-1989 – Griekse deelner WK schaatsen: ‘Mijn hoofddoel is niet vallen’

    Het Parool – 13-02-1989 – Griekse clown eindigt in armen van de bobo’s

    Leeuwarder Courant – 13-02-1989 – Griek zorgt met uitsluiting voor primeur

    Het Parool – 17-02-1994 – Goud en geld verdrijven krabbers en duikelaars

    Rijnmond – 11-02-2021 – Griekse Rotterdammer werd laatste op het WK schaatsen: ‘Een uit de hand gelopen grap, maar met een serieuze ondertoon’

    Johan Cruijff even doodgewoon in Dordtse rechtbank

    DORDRECHT – Een bijzondere verschijning vandaag. Johan Cruijff, volgens sommigen de beste voetballer van de wereld, in het getuigenbankje van de rechtbank in Dordrecht. Hij was vandaag een van de hoofdrolspelers in de fraudezaak waar John U. in terecht staat.

    Cruijff zou een geldbedrag van rond de vijftigduizend gulden hebben gekregen voor de drie wedstrijden die hij twee jaar geleden speelde voor DS’79. Mogelijk was er sprake van zwart geld. Het bedrag was namelijk afkomstig van hoofdsponsor Frisol, dat verdacht wordt van miljoenenfraude.

    Verklaring

    Cruijff arriveerde bij het tijdelijke gebouw van de rechtbank aan het Papeterspad in Dordrecht met zijn schoonvader Cor Coster. Hij werd voor het gemak binnengelaten via de zij-ingang. Hij oogde rustig.

    Toch bleek tijdens de rechtszaak dat het toch wel een ongewone situatie was. In de rechtspraak, waar geen speciale regels gelden voor wereldberoemde voetballers, ontstond dus een bijzonder gesprek tussen de rechter.

    Rechter Frijda: “Uw naam is Cruijff? En uw voorletter?”

    Cruijff: “Johan”

    Frijda: “Beroep?”

    Cruijff: “Voetballer.”

    Frijda: “Woonachtig?”

    Cruijff: “Momenteel te Vinkeveen”

    (De Stem, 01-03-1983)

    Cruijff was door de verdediging opgeroepen om als getuige te verschijnen in de Dordtse rechtbank. Uit de verklaring van de topvoetballer moest blijken dat verdachte John U. Cruijff niet had betaald. De rechter legde Cruijff uit dat hij ‘gerust mocht zwijgen, als hij met zijn getuigenis zichzelf zou belasten’.

    Antwoorden

    Cruijff gaf antwoord op alle vragen, ook als hij die niet had. Hij wist ook niet meer precies hoeveel geld hij had gekregen voor de drie duels met de Schapenkoppen. Het was een bedrag van twee keer tienduizend gulden of één keer tienduizend en een keer vijfduizend.

    Verder verklaarde Cruijff dat hij nooit persoonlijk geld heeft ontvangen van Nico de Vries, toen voorzitter van DS’79 en een van de verdachten in de zaak. De Vries overleed eerder deze maand. Wie het geld dan wel gegeven heeft, kon hij zeggen.

    John U. blijft erbij dat De Vries weldegelijk het geld overhandigd heeft aan Cruijff en dat het bedrag ook een stuk hoger ligt dan de 15.000 tot 20.000 gulden.

    Het geld was volgens Cruijff overhandigd in de Verenigde Staten, zodat hij het niet hoefde te melden bij de Nederlandse belastingdienst.

    • Johan Cruijff verlaat het gerechtsgebouw van Dordrecht. Foto: Marcel Antonisse, Nationaal Archief/Anefo

    Andere getuigen

    Cruijff was niet de enige sporter die als getuige in de rechtbank verscheen. Oud-DS’79-trainer Jan Rab verklaarde dat hij rondom zijn vertrek bij de club zeker 45.000 gulden had ontvangen. Daarvan stond niets zwart op wit, behalve de belofte dat hij een verklaring moest tekenen waarin hij beloofde dat hij geen aanspraak meer zou doen op bepaalde rechten.

    Ook was duidelijk dat Frisol, dat ook in de wielersport actief was, een miljoen gulden had overgemaakt naar de Stichting Ronde van Nederland. Ook had het oliebedrijf bijna twee ton betaald aan de wielertak om topwielrenner Joop Zoetemelk te betalen.

    Miljoenenfraude

    Oliebedrijf Frisol zou in de afgelopen jaren voor tientallen miljoenen guldens de belastingdienst opgelicht hebben.

    Volgens de officier van justitie is bij het bedrijf de afgelopen jaren voor meer dan 30 miljoen gulden op mysterieuze manier verdwenen. Naast Nico de Vries werd ook boekhouder John U. daarvoor verantwoordelijk gehouden.

    • John U. in de arrestantenbus. Foto: Marcel Antonisse, Nationaal Archief/Anefo

    John U. zou gehandeld hebben met vreemde valuta. Ook zou er gesjoemeld zijn met olieproducten. Petroleum zou vermengd zijn met superbenzine, om vervolgens als super verkocht te worden (de zogeheten  Middeldorp-truc). Dat leverde Frisol zo’n 12.000 gulden per tankwagen op. Waar dat geld is gebleven is niet duidelijk.

    Volgens Frisol-directeur Van der Marel zou John U. in een brief aan De Vries over de fraude hebben gecommuniceerd. Of die brief wordt meegenomen in de bewijslast is nog niet duidelijk. Morgen gaat de zaak verder, maar dan zonder Cruijff.

    Hoe ging het verder?

    Voor Cruijff was het na deze dag ook helemaal klaar. Hij hoefde verder niets meer te betalen voor de drie wedstrijden met DS’79.

    Voor John U. liep het een stuk minder af. Hij moest vier jaar de cel in voor de miljoenenfraude.

    Wie nu uiteindelijk het geldbedrag had overhandigd aan Cruijff is nooit duidelijk geworden.

    Bronnen:

    Staantribune – 24-03-2017 – Cruijff: Amsterdammer, Catalaan én Schapenkop

    Reformatorisch Dagblad – 01-03-1983 – Onduidelijk waar Frisol-geld bleef

    De Stem – 01-03-1983 – Cruijff mocht scoren van rechter in Frisol-zaak

    Het Parool – 01-03-1983 – Komst Cruijff leidt tot opwinding

    Auteur: Dave Datema

    Gepubliceerd op: 29-08-2019

    Verhaalnummer: 126

    Chemisch afval onder Dordtse gifwijk De Staart

    DORDRECHT – Een deel van de wijk De Staart in Dordrecht is gebouwd op giftige afvalstoffen. Dat blijkt uit onderzoek van TNO. Het gaat om tweehonderd huizen in de Merwepolder, het oostelijke deel van de wijk. In de grond onder de huizen zijn stoffen als benzoëzuur en fenol aangetroffen. Het grondwater en het drinkwater worden nu gecontroleerd.

    Vanavond was er een bijeenkomst van het nieuw opgerichte actiecomité van bewoners in De Staart. Op de bijeenkomst waren bijna driehonderd wijkbewoners afgekomen.

    Braakneigingen en vallende bomen

    De zaak kwam aan het rollen nadat drie huizen waren verzakt. Tijdens een inspectie van de fundering werd een stank geroken. Bewoners hadden daar eerder ook al over geklaagd, maar dat werd toen afgedaan als problemen met de gasbuizen.

    Ook op de bijeenkomst kwamen tal van verhalen naar boven die zouden kunnen wijzen op giftige grond. Zo zouden kinderen onverklaarbare braakneigingen hebben. Heipalen zouden zijn aangetast en aan de Dieze zijn meerdere bomen omgevallen.

    “De ene bewoner na de andere greep de microfoon tijdens de oprichting van het Actiecomité Vervuilde Merwedepolder. … Een van de ongeruste wijkbewoners sprak hoogstwaarschijnlijk namens vele anderen toen hij zei: ‘Je kunst mijn huis kopen’.”

    (Het Vrije Volk, 18-09-1981)

    Veel mensen vertrouwen ook het drinkwater niet meer dat uit de kraan komt. Volgens wethouder De Kovel van Milieuzaken moet er over een paar dagen meer duidelijkheid zijn. Maandag wordt de proefboringen gedaan en een dag later zouden de eerste uitslagen bekend moeten zijn.

    • Veranderde straatnamen na gifvondsten in de wijk De Staart in Dordrecht. Zo werd ’t Gist veranderd in Gif. Foto: Nationaal Archief/Anefo, Rob Bogaert

    Bekend

    De gemeente Dordrecht was op de hoogte dat er gif gestort is in het gebied, meldt het Algemeen Dagblad. De gemeente heeft elf jaar geleden toestemming gegeven voor de stort van tweeduizend ton chemisch afval afkomstig uit de Rotterdamse haven. Het bedrijf dat het er gestort heeft is de Chemische Industrie Rijnmond (CIR), een dochteronderneming van DSM. Korte tijd later werd de vuilstort gesloten.

    Volgens CIR zit het afval in verharde teer. “Het zijn geen stoffen die je moet eten, maar er zijn weinig risico’s”, verklaart het bedrijf in het AD. Het afval zou naar Dordrecht gebracht zijn, omdat er problemen waren met de afvalverbrandingsoven van CIR.

    Dit artikel gaat verder onder deze advertentie

    Gifwijken

    De Staart in Dordrecht is niet de eerste wijk die de stempel ‘gifwijk’ krijgt. Vorig jaar was die eer voor Lekkerkerk-West, waar chemisch afval werd gevonden onder nieuwbouwwoningen.

    Enkele weken later werd ook bekend dat er tienduizenden vaten chemisch afval lagen onder de Vogelmeerpolder, ten noorden van Amsterdam.

    In Lekkerkerk is de wijk gesloopt en krijgen de mensen een nieuwe woning. Of dat ook in Dordrecht gaat gebeuren is nog niet bekend.

    • Sloop van de huizen op gifgrond op de Staart. Foto: Regionaal Archief, Ad Molendijk

    Hoe ging het verder?

    Ongeveer honderd woningen in de Merwedepolder werden vrij snel na de ontdekking van de gifdump gesloopt. Vier jaar na de ontdekking waren alle woningen weg.

    Het gif werd grotendeels afgegraven. Enkele jaren later werd ook de elektriciteitscentrale, enkele honderden meters verderop, gesloopt. Die centrale had vier grote schoorstenen, die een gezichtsbepalend deel van Dordrecht vormden, maar ook zorgden voor veel vervuiling.

    Twee jaar na de vondst van het gif in Dordrecht had de stad de twijfelachtige eer om drie keer in de top 30 van de Gifatlas van Nederland voor te komen. De redacteuren van Vrij Nederland hadden de lijst opgesteld. De Merwedepolder stond op plek 9, de chemiefabriek Luyk op nummer 10 en de wijk Bleijenhoek op nummer 12. Nog eens elf plekken in de stad krijgen de stempel ‘verdacht’.

    Dordrecht heeft de jaren daarna flink werk gemaakt van de sanering van veel van die plekken.

    • Bewoners Gifwijk “De Staart” in Dordrecht brengen girokaarten en heffingen terug naar Zuiveringsschap in Dordrecht. Foto: Nationaal Archief/Anefo, Marcel Antonisse

    Na Dordrecht en Lekkerkerk volgden nog tal van gifschandalen die veel mensen bekend in de oren klinken: de Coupépolder (Alphen aan den Rijn), Gfitpark, Zellingwijk.

    Bronnen:

    Algemeen Dagblad – 19-09-1981 – Dordt wist van gif af

    Het Vrije Volk – 18-09-1981 – Dordtenaren ongerust over brakende kinderen

    Nederlands Dagblad – 17-09-1981 – Dordtse woonwijk gebouwd op gif

    De Volkskrant – 16-09-1981 – Gif gevonden onder woonwijk

    Algemeen Dagblad – 18-09-1981 – Bewoners Dordtse gifwijk richten vereniging op