Wat is er belangrijker… Uitkomen voor je club of voor het Nederlands Elftal? Spelers van Feyenoord kozen in 1962 voor het eerste, omdat ze kampioen konden worden. De KNVB strafte deze Oranje-boycot keihard af. Niet alleen werden Feyenoord-spelers een jaar niet meer geselecteerd, ook werd de club niet ingeschreven voor de Europa Cup I, als ze kampioen zouden worden.
Een ware voetbalrel was geboren.
In de achttiende aflevering van de Dagvantoen-podcast blikken we terug op de oorzaak van deze boycot en hoe het verhaal afliep.
Verder gaan we in de rubriek Uyt den Oude Dhoos op vakantie
De Dagvantoen-podcast is gemaakt door Dave Datema en Aries van Meeteren en gaat over de geschiedenis van Zuid-Holland. Vragen en reacties kunnen naar redactie@dagvantoen.nl
Reacties uitgeschakeld voor Duizenden Rotterdammers zien Feyenoord naar kwartfinale doorstoten na winst (4-3) bij Werder Bremen
BREMEN – Feyenoord heeft zich op indrukwekkende wijze geplaatst voor de kwartfinale van het Europa Cup 2-toernooi. Werder Bremen werd in Duitsland met 4-3 verslagen, mede door drie doelpunten van Henrik Larsson. Feyenoord werd in het Weserstadion gesteund door ongeveer zevenduizend meegereisde supporters.
Gesteund door een 1-0 overwinning in de heenwedstrijd in Rotterdam en door het letterlijke legioen dat was meegereisd vanuit Nederland, kende Feyenoord een prachtige avond. De Duitsers kwamen via de gevaarlijks spits Bestjastnykh nog op een voorsprong, maar naarmate de eerste helft vorderde kreeg Feyenoord steeds meer overwicht.
Met twee doelpunten van Larsson liet Feyenoord zien dat het over bijzonder veel veerkracht beschikt. “Ik had het geluk aan mijn zijde”, zei de rasta-aanvaller na de wedstrijd tegen de Telegraaf.
Na rust probeerde Werder een gelijkmaker te forceren, maar dat liep helemaal mis. Een overtreding van Basler op Taument werd door scheidsrechter Pairetto bestraft met een strafschop. Ruud Heus voltrok het vonnis; 1-3.
In een wanhoopsdaad liet de bediener van het immense scorebord in het Weserstadion nog heel groot de woorden ‘Anderlecht, Anderlecht’ flikkeren. Vorig jaar behaalde Werder een 5-3 overwinning op de Belgen, na een 3-0 achterstand. Maar kort nadat deze woorden op het scorebord verschenen, schoot Larsson zijn derde doelpunt van de avond binnen; 2-4. Dat Basler in de slotseconden nog een derde Duitse doelpunt maakte was slechts voor de statistieken.
https://www.youtube.com/watch?v=yN-5kNXvb70
Na afloop ging het nog niet eens zozeer over de wedstrijd, maar meer over de sfeer in het stadion. Al tijdens de warming-up maakte de Rotterdamse aanhang zo’n kabaal, dat de Rotterdammers bijna al 1-0 voorstonden.
“Zesduizend man die staat te schreeuwen voor je in een uitwedstrijd, dat is toch verschrikkelijk mooi”
Robbie Witschge
“Moet je horen”, probeerde Peter Bosz te zeggen, terwijl hij overstemd werd door I will Survive van de Hermes House band, “uniek zeg. Ik denk dat je beter om kan draaien, want dat zijn de mooie beelden.”
Onrust
Waar de sfeer in het stadion rond de supporters uitstekend was, zo rumoerig was het eerder op de dag. De Duitse politie had de handen vol aan de Nederlanders. Overdag werden ongeveer vijfhonderd relschoppers opgepakt. Zij werden meteen teruggestuurd naar Nederland. Zo’n vijftig hooligans hebben de nacht doorgebracht in een politiecel.
Niet alle supporters wisten Bremen te bereiken. Een trein met driehonderd Nederlanders werd na vernielingen in de trein van Osnabrück naar Bremen eruit gepikt en teruggestuurd. “Ineens ging het mis, er werd van alles vernield”, zegt een van de supporters in het AD. Hij ontsnapte een enkeltje Nederland omdat hij vloeiend Duits sprak. “Omdat er bij vijftien man wurgstokjes en ploertendoders werden gevonden is meteen maar iedereen afgevoerd.”
Aan de rand van de stad werden alle auto’s met een Nederlands kenteken aan de kant gezet door de politie. De Nederlandse supporters werden doorgestuurd naar een kazerne.
De rest van de supporters ging met tachtig bussen naar Bremen. Alcohol was verboden aan boord en dus was er behoorlijk ‘ingedronken’. En dat was een probleem, want onderweg mochten de bussen officieel niet stoppen. Maar daar kwam dus verandering in. “Als ze allemaal één keer naar de wc zijn geweest, dan zijn die chemische toiletten echt vol. En om de boel nou onder te laten zeiken, nou nee”, zegt een van de chauffeurs tegen de Volkskrant.
In de stad zijn honderden Duitse agenten actief voor de grootste veiligheidsoperatie die Bremen ooit heeft gezien. En dat is nodig ook, want in het centrum hangt een dreigende sfeer. “Een deel van de groep komt regelrecht van een houseparty af en heeft een enkele reis genomen. Dus dan weet je het wel”, zegt een agent in het AD.
Een van de Nederlandse agenten wijst op een grote brede man. “Dat is een van de ergsten. Van het type dat auto’s op een kant gooit. Ze moeten hier bij zijn en gezien worden, anders tellen ze in hun kring niet meer mee.”
Werder Bremen had een paar dagen voor de wedstrijd nog gevraagd om uitstel van de wedstrijd, maar die kwam er overigens niet.
De KNVB maakt zich grote zorgen over het imago van het Nederlandse voetbal door de problemen in Duitsland. Nederland en België zijn in de race om samen in 2000 het Europees Kampioenschap voor landenteams te organiseren.
Opstelling Feyenoord: De Goey; Trustfull, De Wolf, Fräser, Heus; Scholten, Bosz, Witschge; Taument (90. Gorré), Larsson, Blinker (72. Maas)
Bijzonderheden: Feyenoord won de eerste wedstrijd met 1-0. Er was een rode kaart voor Arnold Scholten.
Hoe ging het verder?
In totaal werden 400 Feyenoord-aanhangers opgepakt in de aanloop naar de wedstrijd tegen Werder Bremen. Die werden in de loop van de avond bij Hengelo op de trein gezet en naar Rotterdam gebract. Vijftig supporters wisten te ontsnappen door uit een van de ramen van de trein te klimmen.
Volgens de politie uit Rotterdam waren de problemen overigens volledig te wijten aan de clubleiding van Werder. Tot donderdagochtend, de dag van de wedstrijd, konden Feyenoord-aanhangers nog kaartjes kopen bij het stadion, een onbegrijpelijk besluit, vond de politie.
MAASLAND – Onder erbarmelijke omstandigheden heeft Erik Hulzebosch het Nederlands kampioenschap op natuurijs gewonnen. Van de 91 deelnemers haalden er slechts 15 de finish. Volgens velen was de wedstrijd een ‘parodie op topsport’.
De wedstrijd over 100 kilometer over de Trekvliet en Middelvliet werd meteen tot ‘helletocht’ gedoopt. Winnaar Hulzebosch klappertande na afloop over de zware omstandigheden:
“Ik wist niet dat het op de wereld zo koud kon zijn”
(Erik Hulzebosch, Telegraaf 06-01-1993)
Loodzwaar
De temperatuur was nog niet eens het grootste probleem in Maasland. In de loop van de 100 kilometer lange wedstrijd begon het te dooien en te regenen.
Op het ijs ontstonden plassen, wat het schaatsen moeilijker en vooral zwaarder maakte. Op tal van plekken ontstonden scheuren in het ijs. En om de hel compleet te maken stond er een snijdende wind (windkracht 7) boven de Zuid-Hollandse polder.
Hoe slecht de omstandigheden zijn blijkt wel uit het feit dat zelfs een cameramotor van de NOS die de koplopers volgt op een gegeven moment onderuit gaat.
Uitvallers
Binnen een kwartier strompelen de eerste uitvallers de fabriekshal van kartonfabriek Van Buuren binnen, waar de kleedruimtes zijn. Een van de titelkandidaten Piet Kleine was een van hen. Hij was in een scheur gereden en hield het voor gezien. “Alleen als je niet valt maak je kans”, zei hij tegen de Leeuwarder Courant.
Ook Evert van Benthem, twee keer de winnaar van de Elfstedentocht, was één van de vroege uitvallers. Hij viel twee keer en haakt bibberend af. Haico Bouma liet weten dat hij zeven keer onderuit is gegaan.
Meerdere deelnemers zetten vraagtekens bij het besluit van de organisatie om de race niet te vervroegen of zelfs af te gelasten. Ook de keuze voor Maasland in plaats van een noordelijker gelegen locatie wordt gehekeld.
Na anderhalf uur was al ruim driekwart van de deelnemers afgehaakt. Publiek langs de kant is er dan ook al niet meer.
Verkleumd
Terwijl de regen en de wind vrij spel blijven hebben gingen Jan-Eise Kromkamp en de 22-jarige Hulzebosch aan de leiding. In de laatste ronden bij Maasland veranderde daar niets meer aan.
Na afloop zaten de twee snelsten gebroederlijk naast elkaar in de fabriekshal van kartonfabriek Van Buuren. De twee hadden de armen over elkaars schouder geslagen. Hulzebosch is winnaar, Kromkamp de verliezer. Ook dat was vrij lastig te zien, want een finishlijn was er niet echt. Toch had Hulzebosch een nipte voorsprong.
Kromkamp was nauwelijks teleurgesteld over het nipte verlies. “Dit is sport. Zoiets hoort erbij”, liet hij aan de Leeuwarder Courant weten.
De twee deelnemers kenden elkaar al uit de skeelercompetitie. Onderweg hadden ze afgesproken om tot de laatste ronde samen door te gaan. Daarna was het ieder voor zich.
Hulzebosch vertelde rillend van de kou in zijn bekende Gramsberger accent dat hij drie ronden voor het einde een volle blaas had. Hij wilde daar toch wel vanaf.
“Ik zei tegen Jan Eise: ‘wat gao je doen, gao je demarreren of waacht-ie.’ ‘Nou’, zee Jan Eise, ‘ik waacht wel even.’ En dat het-ie ook daon. Mar wat hadden wij et koud”
De twee hadden ruim twee minuten voorsprong op Miei Rozendaal. Daarna volgde het viertal Yep Kramer, Jan Baker, René Ruitenberg en Robert Vunderink op ruime afstand.
Het is voor Hulzebosch zijn tweede nationale titel. In 1990 werd hij ook Nederlands Kampioen, maar toen op het ijs in Oostenrijk.
Hoe ging het verder?
In een gesprek met Radio Rijnmond op 5 januari 2018 liet Hulzebosch weten dat hij de titel in Maasland ‘de mooiste en de zwaarste‘ vond uit zijn carrière.
In de jaren na Maasland zou het Marathon op Natuurijs steeds elk jaar gereden worden. In 1994 won Lammer Huitema in Giethoorn. Een jaar later was Yep Kramer de snelste in Ermerzand (Drenthe). En Bert Verduin kwam als eerste over de finish in 1996 in Ankeveen (Noord-Holland).
Daarna duurde het tot en met 2009 voordat het NK weer verreden werd in Nederland.
Hulzebosch werd in 1997 nog tweede bij de Elfstedentocht. Hij werd in de eindsprint geklopt door Henk Angenent.
Uitslag NK Marathon op Natuurijs in Maasland (ZH):
Reacties uitgeschakeld voor WK Allround Schaatsen na één dag voorbij voor Grieks-Rotterdamse publiekslieveling Patsoulas na diskwalificatie
OSLO/ROTTERDAM – Het sprookje van de ‘Rotterdamse’ Griek Loukas Pastoulas is voorbij. Na twee onderdelen heeft de Internationale Schaatsunie (ISU) de publiekslieveling gediskwalificeerd. De organisatie beriep zich, voor het eerst in de schaatsgeschiedenis, op een artikel in het regelement, waarin staat dat een deelnemer goed voorbereid aan de start dient te verschijnen.
Ook al waren de kansen op een fatsoenlijke prestatie nihil voor de Rotterdammer, hij kon toch rekenen op een enorme media-aandacht. Hij was samen met een trainer, een overijverige manager en een kleine delegatie van sponsor Transavia naar Oslo afgereisd.
Al op de eerste afstand, de vijfhonderd meter, werd direct duidelijk dat Pastoulas inderdaad geen potten ging breken. Hij werd laatste, met bijna tien seconden achterstand op de nummer voorlaatst.
De vijfduizend meter was al niet veel beter. Zijn Poolse tegenstander ging de Rotterdammer drie keer voorbij. De tijd van meer dan tien minuten zou werd door de verzamelde media een ‘historisch dieptepunt in de schaatssport genoemd’.
Het (vooral Nederlandse) publiek had Patsoulas al in de armen gesloten en juichte de Rotterdamse Griek elke meter toe. Dat werd na afloop beantwoord met juichende gebaren van Patsoulas.
Voor het eerst op het ijs
Maar langs de kant was de woede enorm. “Zo slecht als deze man heb ik ze nooit eerder gezien”, liet de Nederlandse ISU-bestuurder Jan Charisius weten aan de GPD-bladen. “Dit was werkelijk een aanfluiting. Van iemand die in Nederland geboren en getogen is mag je toch een redelijk optreden verwachten, maar net leek het wel alsof hij voor het eerst op het ijs stond.”
Trainer Nico Lanser, geschiedenisstudent in Leiden, gaf toe dat hij ‘Pastoulas de baan op moest duwen’. “Hij had echt knikkende knieën. De schaatser zelf noemde zijn eerste wedstrijd een ‘geweldige ervaring’.
“Spijt? Nee, ik heb genoten. Ik voelde mij de held.”
(Loukas Patsoulas, Het Parool, 13-02-1989)
Zijn collega-schaatsers wisten ook niet echt wat ze met Pastoulas aan moesten. De Nederlandse equipe hield zich op de vlakte. Regerend kampioen Eric Flaim zou het allemaal wel grappig vinden.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Nieuweling
Pastoulas gaf vorige week toe dat hij nog niet zo lang de schaatssport beoefent. Hij leerde zeven jaar geleden schaatsen en pas sinds twee jaar is hij serieus bezig met de sport. “Ik train in ieder geval wel serieus”, liet hij vorige week in een interview met het Vrije Volk weten. “Ik moet er ook echt wel wat dingen voor laten. Uitgaan bijvoorbeeld en roken en drinken. En vroeg naar bed.”
De Rotterdammer, woonachtig bij zijn ouders in Schiebroek, is werkzaam in de Rotterdamse haven als assistent-cargodoor (“want van het inkomen van een schaatser kun je niet leven”).
Een kleine maand geleden kreeg hij te horen dat hij mee mocht doen aan het WK Allround in Oslo. Daarmee is er niet echt sprake van een goede voorbereiding. “Zelf wilde ik het ook wel, maar het is allemaal een beetje te snel gegaan”, liet Pastoulas weten. “De voorzitter van de Griekse schaatsbond heeft me overgehaald.”
De doelstelling van de ‘Rotterdamse Griek was duidelijk:
“Mijn hoofddoel is niet vallen”
(Loukas Pastoulas, Het Vrije Volk, 09-02-1989)
Gomez
Meerdere mensen trokken vandaag de vergelijking met de Spanjaard Antonio Gomez, die ook zonder enige schaatskwaliteiten op het hoogste niveau mocht uitkomen.
Zijn beste prestatie was een 25e plek op het EK Allround in Trondheim. Ook hij werd op alle afstanden ruim laatste. “Gomez was beter dan deze Pastoulas”, benadrukte Charisius na de wedstrijd in Oslo.
De Franse vice-voorzitter van de ISU was het zo zat dat nu opnieuw iemand die duidelijk niets te zoeken had tussen de beste van de aarde op legale wijze mee mocht doen, dat hij naar een oplossing zocht. Hij vond die oplossing in artikel 220 van de regelementen.
Hoe ging het verder:
Patsoulas hield heus nog wel wat over aan zijn deelname aan het WK. Hij kreeg een aanbod om op trainingskamp te gaan in de DDR, het toenmalige Oost-Duitsland. Daar ging hij op in.
Sponsor Transavia bood Patsoulas later een baan aan bij het bedrijf. Daar zou hij jarenlang werkzaam zijn.
Pastoulas werd later nog een paar keer Grieks kampioen. Hij zette in 1991 een tijd neer van 43,21 op de 500 meter, een verbetering van zeven seconden ten opzichte van zijn tijd op het WK.
Het kwam ook nog tot een tweestrijd tussen Pastoulas en Gomez, op een ijsgala in Nederland. De organisatie had het grappend omgedoopt tot het ‘Zuid-Europees Kampioenschap’. Pastoulas won ruim.
De Olympische Spelen heeft Pastoulas nooit gehaald. Hij kreeg voorafgaand aan de Spelen ‘de ziekte van Pfeifer’.
De deelname van Pastoulas zorgde er mede voor dat de ISU de regels aanscherpte. Er werden zogehten limieten ingesteld, die een deelnemer eerst moest halen, voordat hij aan het WK kon meedoen.
Pastoulas woont tegenwoordig in Capelle aan den IJssel en werkt nog altijd voor een luchtvaartmaatschappij. En, misschien nog wel het belangrijkste, hij is nog steeds een schaatsliefhebber.
ROTTERDAM – De finale van het internationale tennistoernooi in Ahoy’ is vanmiddag onverwacht vroeg geëindigd. De ‘droomfinale’ tussen Ivan Lendl en Jimmy Connors werd gestaakt na een bommelding. Het is voor het eerst in de tenniswereld dat een finale van een internationaal tennistoernooi door een bommelding niet wordt uitgespeeld.
Iets na 13:00 uur kwam een anoniem telefoontje binnen bij
Ahoy’. In het Engels werd gemeld dat er een bom zou liggen bij de tennisbaan.
Die zou rond 14:00 uur ontploffen. De tipgever zou lid zijn van de ‘Anti-Kapitalistische
Beweging’.
De politie nam de melding serieus. Na overleg tussen de politie, burgemeester Peper, de directie van Ahoy en de toernooi-organisatie werd besloten om Ahoy’ te ontruimen. Dat overleg verliep vrij snel, omdat alle betrokkenen als toeschouwer aanwezig waren.
Door de geluidsinstallatie werd omgeroepen dat er een bom in het complex lag en dat iedereen naar buiten moest. Zeven minuten later stonden alle zevenduizend bezoekers buiten. “Het enige positieve punt van deze middag”, blikte Ahoy’-directeur Hoekwater terug op de ontruiming in Het Vrije Volk.
Drie kwartier later had de politie het hele complex
doorzocht en mocht iedereen weer naar binnen.
Bezoekers verlaten sportpaleis Ahoy’ na bommelding. Foto: Rob Croes, Natioanaal Archief/Anefo
Vertrokken
Op dat moment waren de twee hoofdrolspelers van de middag,
Connor en Lendl al vertrokken. De twee waren vertrokken naar het Hilton-hotel,
naar verluidt in hun tennis-outfit.
Beide heren gaven aan dat ze
niet van plan waren om de wedstrijd uit te spelen. De Tsjech Lendl moet
morgenochtend om 09:00 uur in New York zijn, liet hij weten.
Daarnaast had Lendl ook al een soortgelijke situatie met een
bommelding meegemaakt bij een toernooi in Sydney. Toen moest het hotel worden
ontruimd, waar hij verbleef. Later werd er ook iemand opgepakt die Lendl iets
zou willen aandoen.
Ivan Lendl in de finale van het ABN Tennistoernooi in Ahoy’ Rotterdam. Foto: Rob Croes, Nationaal Archief/Anefo
Ook Connors (die met 6-0 en 1-0 achter stond) had er weinig
trek in om de wedstrijd later op de dag te spelen, omdat hij ook een
privé-toestel klaar had staan.
“Ik heb rond twee uur intensief telefonisch contact gehad met beide spelers”, liet debuterend toernooi-directeur Wim Buitendijk weten aan De Telegraaf.
“Daarbij kreeg ik de indruk, dat Connors nog wel bereid was om verder te spelen. Lendl had echter de schrik flink te pakken.”
Ook een poging van de voorzitter van de Tennisraad om beide heren over te halen om de wedstrijd uit te spelen leverde niets op.
Er is zelfs nog overwogen om de twee tennissers die de halve
finale hebben verloren (Edberg en Jarryd) de finale te laten spelen, maar ook
zij waren inmiddels niet meer in Nederland.
Later moment
De mensen die 35 gulden hebben betaald voor een kaartje voor
de finaledag kunnen hun geld terugkrijgen. De mensen die Lendl en Connors waren
beloofd, kregen uiteindelijk alleen de dubbelfinale voorgeschoteld.
Of de finale op een later moment alsnog gespeeld gaat worden
is hoogst onzeker. Met Buitendijk wordt gekeken of de finale in de week voor of
na Wimbledon te houden, omdat beide spelers dan toch al in de buurt zijn.
Een andere mogelijkheid is dat beide spelers het prijzengeld voor de eerste en de tweede plaats (75.000 dollar) onderling verdelen.
“Op de volgende vergadering van toernooidirecteuren moeten wij dit maar eens bespreken hoe dit verder moet”, liet Buitendijk weten aan NRC Handelsblad. “Het gaat Connors en Lendl niet om het geld uiteraard. Maar ze krijgen voor dit toernooi ook geen punten voor hun ranking op de wereldranglijst.”
Melding
De man die de bommelding deed bij de directie van Ahoy’
heeft later nog een keer gebeld. In beide gevallen is het gesprek opgenomen,
laat de politie weten. Een woordvoerder zegt ook dat ze voor vandaag nooit
eerder hadden gehoord van de ‘Anti-Kapitalistische Beweging’.
Ahoy’-directeur Hoekwater zei vanmiddag tegen Het Vrije Volk dat er in het verleden tientallen bommeldingen zijn binnengekomen, maar dat het nog nooit tot een ontruiming heeft geleid. “Dit keer wilden we geen enkel risico nemen”, zegt Hoekwater.
“Maar wat kan je ander tegen dit soort toestanden doen? Je kunt toch geen 7000 mensen gaan fouilleren?”
Ahoy’-directeur Hoekwater, Het Vrije Volk, 19-03-1984
Opnieuw ophef in Rotterdam
Het is voor het toernooi van Rotterdam wel het tweede jaar
op rij om de verkeerde redenen door voorpagina’s haalt. Vorig jaar werd
Guillermo Vilas op het toernooi betrapt voor het aannemen van 60.000 dollar ‘appearence
money’ (startgeld).
Vilas werd voor een jaar geschorst. Die straf werd begin dit
jaar omgezet in een geldboete. Het betalen van startgeld is verboden in de
tenniswereld.
Nu volgt er dus een tennisfinale zonder winnaar. En het is nog maar de vraag of het toernooi en de bijbehorende beker ooit nog uitgereikt gaat worden.
Hoe ging het verder?
De finale werd nooit meer uitgespeeld. Sterker nog, de beker die behoort bij de finale van 1984 zou nog steeds ergens op een bureau staan, liet een van de medewerkers van Ahoy een paar jaar geleden weten. Of dat nu nog zo is, is niet duidelijk.
Lendl en Connors kregen geen cent van de 75.000 dollar prijzengeld voor de finale (50.000 voor de winnaar en 25.000 voor de verliezer). Ze krijgen wel ieder de 25.000 dollar voor het bereiken van de halve finale.
Van de mogelijkheid om het geld terug te krijgen hadden op de dag van de finale twee mensen gebruik gemaakt. Toen een half jaar na dato duidelijk werd dat de finale er nooit meer zou komen kregen mensen met een kaartje een tegoedbon van 15 gulden aangeboden. Hoeveel mensen daarvan gebruik gemaakt hebben is niet duidelijk
Het is na 1984 nog maar één keer voorgekomen dat een internationaal tennistoernooi geen winnaar kende. Dat was in 1987 op het toernooi van Stratton Mountain. Ook daar was Lendl bij betrokken. De finale tegen John McEnroe begon wel en haalde ook de derde set, maar werd toen definitief gestaakt vanwege de regenval.
De finale in Ahoy werd gespeeld toen Ahoy’ nog met een apostrof werd geschreven.
Van de Anti-Kapitalistische Beweging is nooit meer iets vernomen. Voor zover bekend is er voor de valse melding niemand opgepakt.
Reacties uitgeschakeld voor Kersverse ajacied Wim Jansen uitgeschakeld bij debuut door ijsbal in gezicht
ROTTERDAM – Wim Jansen had zich heel wat meer voorgesteld van zijn eerste wedstrijd bij Ajax. Het debuut, nota bene in de Kuip tegen zíjn Feyenoord, duurde slechts achttien minuten. Daarna werd hij uit het veld gehaald, omdat hij nauwelijks meer iets kon zien, omdat hij in de warming-up een ijsbal in zijn gezicht had gekregen, gegooid vanaf de tribune. Naar de dader wordt nog gezocht.
Het voorval gebeurde aan het einde van de warming-up. De voormalig ‘mister Feyenoord’ liep rustig over het besneeuwde veld richting de spelerstunnel, toen een ijsbal (van sneeuw was nauwelijks nog sprake) van de tribune vol het gezicht van Jansen raakte.
Jansen ging direct naar de grond. De ijsbal had hem geraakt, net onder zijn linkeroog. Ploeggenoten grepen meteen in en hielpen hem overeind uit de sneeuw en droegen hem vervolgens richting de kleedkamer.
Zicht
In de kleedkamer werd er vervolgens hard gewerkt om Jansen speelklaar te maken. “Direct nadat Wim door de ijsbal was getroffen is hij naar binnen gedragen en in de kleedkamer gelegd. Daar bleek dat het ook zwaar gezwollen was”, verklaarde Ajax-arts Rolink tegenover De Telegraaf.
“Wim zei zelf dat hij niet duidelijk meer kon zien. Er werd afgesproken dat hij wel zou spelen, maar na een kwartier gewisseld zou worden als het zicht in het linkeroog wazig bleef”
(Ajax-arts Rolink in De Telegraaf, 08-12-1980)
Dat Jansen niet honderd procent fit was, dat wisten de spelers van Feyenoord ook. Het leek wel alsof er een beloning lag te wachten op de Feyenoordspeler die er verantwoordelijk was voor de definitieve trap om Jansen uit de wedstrijd te krijgen.
Ivan Nielsen haalde al in de eerste minuten vol uit. Iets later ging Stanley Brard er (veel te) stevig in. Iedere aanslag werd door een groot deel van het publiek met gejuicht begroet.
“We hadden afgesproken om op Wim te gaan jagen”, liet Stafleu aan De Telegraaf weten. “Ten slotte was het z’n debuut en moest hij eerst maar in z’n ritme zien te komen. Maar zo meedogenloos als het nu gebeurde was ook voor mij een volslagen verrassing.”
Na achttien minuten zat de lijdensweg van Jansen erop. Hij werd gewisseld, omdat hij teveel last had van zijn linkeroog. Hij ging meteen door met zijn vrouw richting het Oogziekenhuis, waar een beschadiging aan zijn hoornvlies werd vastgesteld.
https://www.youtube.com/watch?v=o-oAbqvFsUw
Bedreigingen
Na afloop niemand het meer over de puike 4-2 overwinning van Feyenoord op de aartsrivaal.
Jansen had in Hendrik-Ido-Ambacht, zijn woonplaats, de afgelopen weken al tal van bedreigingen ontvangen van Feyenoord-aanhangers die niet konden verkroppen dat voormalig ‘mister Feyenoord’ (15 seizoenen) de overstap maakte naar Ajax na een kort verblijf in de Verenigde Staten.
“Wim dacht er geen seconde aan om thuis te blijven. Hij moest en zou hier spelen”, liet hulptrainer Bobby Haarms weten aan de Telegraaf.
“Ondanks de nare ervaringen voor de wedstrijd rekende hij er ergens toch op, dat het allemaal met een sisser zou aflopen. Het was daarom ook zo’n verschrikkelijk gezicht om hem zo in de kleedkamer te zien liggen. Aangeslagen en volkomen gedesillusioneerd. In je eigen huis zoiets meemaken, zoiets gun je niemand.”
(Bobby Haarms, Telegraaf 08-12-1980)
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Woede
Bij Ajax stonden bestuursleden, trainer Beenhaker en clubicoon Cruijff in de rij om hun woede over het gebeuren te tonen.
“Achteraf hadden we deze wedstrijd beter niet kunnen spelen”, mopperde Ajax-preses Harmsen tegen Het Vrije Volk. “Toen Wim Jansen door die ijsbal werd getroffen en groggy naar naar de kleedkamer moest worden gebracht, hebben we even overwogen om niet te spelen, maar wat wil je met 60.000 toeschouwers op de tribune. Dat was geen haalbare kaart.”
Ook scheidsrechter Weerink kreeg behoorlijk wat kritiek te verduren. “Veel te laat vielen de gele kaarten”, somde Cruijff boos op. “Weerink voelde de explosieve stemming niet aan. Eerst helpt hij Jansen op de been, maar dan laat hij Peters, Nielsen en Brard het sloperswerk verrichten. Waar was die man mee bezig.”
Ook de veiligheid op het veld was een zorgenpunt voor Cruijff. Vorig jaar werd er nog een mes op het veld werd gegooid bij een wedstrijd van FC Groningen.
“Het begon met een mes, nu een ijsbal. Wat is het volgende voorwerp dat over het veld suist?”
(Johan Cruijff, Het Vrije Volk, 08-12-1980)
Wat Ajax nu met het voorval gaat doen is niet duidelijk. Harmsen kon niet zeggen of er protest aangetekend wordt tegen de uitslag of de hele gang van zaken. Harmsen: “Het was voor ons allemaal wat gemakkelijker geweest als we de wedstrijd hadden gewonnen. We willen niet voor slechte verliezers uitgemaakt worden.”
Hoe ging het verder?
Een 12-jarige jongen, Youseph Bushinal, bleek uiteindelijk degene geweest te zijn die de ijsbal had gegooid.
“Het duurde nogal lang voordat de spelers naar buiten kwamen”, vertelde hij eerder in een interview met OPEN Rotterdam. “En ik was voor de wedstrijd bezig met sneeuw in plaats van papiersnippers. Maar die sneeuwbal werd steeds kleiner. En toen die tunnel open ging, gooide ik met alles wat ik in me had richting die spelers. En ik had de mazzel dat ik vol Wim Jansen in zijn gezicht raakte.”
“Het was natuurlijk gewoon geluk. Heerlijk”, blikt Bushinal terug.
“Ze kwamen het vak in om te vragen wie er had gegooid. Toen zeiden ze op vak S ‘het was mascotte!’, want zo noemden ze mij omdat ik zoveel sjaaltjes had. Dus die gasten waren ook blij met me. Of ik een colaatje wilde of een hamburger. Ik kon alles krijgen, wat ik toen wilde.”
Jansen hervatte een paar dagen na het voorval weer de training. Ajax diende een klacht in, omdat er door Feyenoord te weinig veiligheidsmaatregelen genomen zouden zijn. De wedstrijd zou ongeldig verklaard moeten worden, maar de tuchtcommissie ging daar niet in mee.
ALKMAAR – De kersverse AZ’67-speler Willem van Hanegem heeft zich de woede op de hals gehaald van een groot deel van de politieagenten in Nederland. De middenvelder maakte na afloop van de wedstrijd Sparta – AZ’67 (1-1) de opmerking ‘ik had de conditie van een wijkagent’. Een Rotterdamse wijkagent voelt zich zo aangevallen door de opmerking, dat hij de oud-Feyenoorder heeft uitgedaagd voor een hardloopwedstrijd.
De opmerking schoot de Rotterdamse gemeentepolitie duidelijk in het verkeerde keelgat. Agenten hebben ‘De Kromme’ nu uitgedaagd tot een duurloop van tien kilometer.
Namens de politie zal de Rotterdamse agent Goedgebuur de honneurs waarnemen. Een adjudant van het politiesportbureau vroeg hem of hij het aandurfde om Van Hanegem uit te dagen voor een lange afstandloop door het Kralingse Bos voor de draaiende camera’s van de TROS. Goedgebuur zei direct ja.
Willem van Hanegem heeft sportief gereageerd op de Rotterdamse uitdaging. “Ik heb nu nog wat zaken in Alkmaar te regelen”, liet hij weten in de Telegraaf. “Maar laat de agenten maar gaan trainen in het Kralingse Bos. Ik laat zeker horen wanneer de tien kilometerrace gelopen kan worden.”
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Debuut
De opmerking van Van Hanegem kwam na een bewogen debuut van de AZ-nieuweling in de uitwedstrijd tegen Sparta. De wedstrijd op een uitverkocht Kasteel (24.000 toeschouwers) eindigde in 1-1.
Van Hanegem, die deze zomer onverwacht vertrok bij Feyenoord, stond in Rotterdam-Spangen nadrukkelijk in de spotlights, maar kon niet in positieve zin zijn stempel op de wedstrijd drukken. “M’n conditie was niet beter dan die van een wijkagent”, was het excuus van Van Hanegem na afloop van de wedstrijd.
“Wat wil je? Ik heb de laatste weken maar een paar keer kunnen trainen bij een amateurvereniging. Er tussendoor probeerde ik het op m’n eentje en dat was allemaal niet bevorderlijk voor m’n spelpeil.”
(Willem van Hanegem, Het Vrije Volk, 23-08-1976)
Van Hanegem was in zijn eerste wedstrijd voor zijn nieuwe werkgever wel nadrukkelijk aanwezig, maar hij viel vooral op door zijn forse overtredingen. Het was een klein wonder dat hij na charges op de doorgebroken Henny Michielsen nog op het veld mocht blijven staan. Ook de overtredingen op Adri van Staveren en Terry Lees waren stevig.
Toch verdween Van Hanegem alleen met ‘geel’ in het boekje van de scheidsrechter. Die kaart kan hem overigens nog wel een schorsing opleveren van meerdere wedstrijden, omdat Van Hanegem nog een voorwaardelijke schorsing had openstaan uit zijn Feyenoord-tijd. Dat zou kunnen betekenen dat Van Hanegem twee tot vier wedstrijden aan de kan blijft zitten.
Willem van Hanegem in zijn Hitachi-shirt. Foto: Rob Croes, Nationaal Archief/Anefo
Hoe ging het verder?
De duurloop komt er uiteindelijk nooit. Aanvankelijk reageert Van Hanegem nog vrij positief op de Rotterdamse uitdaging, maar na een paar dagen blijft daar weinig van over. In een column in het Parool zegt Van Hanegem een paar dagen later
“Politieagenten uit Hendrik Ido Ambacht, mijn vroegere woonplaats, waar ik nog altijd mijn partijtje tennis speel, hebben me ervoor gewaarschuwd dat de Rotterdamse wijkagent die me heeft uitgedaagd voor ene 10 km loop in het Kralingse Bos helemaal geen wijkagent is. Ten eerste is hij geen agent, maar brigadier. Ten tweede heeft hij helemaal geen wijk”
(Willem van Hanegem, Parool, 28-08-1976)
Volgens Van Hanegem is de man een sportinstructeur en heeft hij sowieso een ‘steengoede conditie’. Volgens de middenvelder ‘wil de wijkagent hem wat flikken’.
Daarna blijft het meer dan een maand stil. Als het NRC Handelsblad er in oktober naar de uitdaging vraagt, komt er wel antwoord. AZ heeft een stokje gestoken voor de duurloop. Men was bang voor een afgang voor hun pas gecontracteerde topspeler voor de draaiende televisiecamera’s.
Er was nog gesproken over een nieuwe afspraak: een duurloop van geen tien, maar van twee kilometer. Daarbij zouden de twee lopers tegelijkertijd vertrekken en ook tegelijkertijd over de finishlijn komen, waar de cameraploeg staat te wachten.
Vanuit het politiekorps wordt het voorstel een ‘schertsvertoning’ genoemd. Daarop is het tegenvoorstel afgewezen. Daarna heeft AZ de stekker uit de hele uitdaging getrokken.
Toch is ‘de conditie van een wijkagent’ iets wat je af en toe nog wel eens hoort op en om de voetbalvelden.
Van Hanegem speelde uiteindelijk drie seizoenen bij AZ’67. Hij speelde 80 wedstrijden en scoorde 13 doelpunten. Hij won ook de KNVB-beker met de Alkmaarders. Daarna vertrok hij naar de Verenigde Staten, speelde nog twee jaar bij FC Utrecht, om vervolgens zijn carrière af te sluiten bij Feyenoord.
Reacties uitgeschakeld voor Schuldenloos Hermes/DVS geeft de strijd op: terug naar de amateurs
SCHIEDAM – De ploeg heeft geen schulden, was nog volop in de juridische strijd tegen de omstreden sanering, maar toch geeft het Schiedamse Hermes/DVS er de brui aan. De ploeg had door alle gebeurtenissen van de laatste weken nog maar zeven (!) spelers over. “Ons spelersbestand is zo afgebrokkeld dat we er geen gat meer in zien”, liet een verbouwereerde voorzitter Herman Stolk weten.
Volgens Stolk zou het onmogelijk zijn om met twee teams mee te doen aan de competitie. “Daarom hebben we besloten ons terug te trekken”, liet Stolk weten in het Algemeen Dagblad.
Van de zeventien profspelers waren er nog maar zeven over. En daarvan behoorden er maar twee tot ‘het eerste’ team.
Aan sportieve prestaties lag het niet bij Hermes/DVS. De ploeg werd het afgelopen seizoen vierde in de Tweede Divisie.
De afgelopen weken zagen ze bij Hermes/DVS clubtopscorer Kees van Kooten vertrekken naar het Franse Lille. Daarnaast kreeg Sije Visser een full-profcontract bij NEC. Dick van Nierop ging naar Excelsior. Ger Bakkes en Ties van Duppen vertrokken naar stadsgenoot SVV. Doelman Ton Ruts en Gerard Flaes hebben een nieuw onderkomen gevonden bij DFC.
“En we wilden ze niet tegenhouden”, gaat Stolk verder in het AD. “Het gaat ten slotte om hun toekomst.”
Duidelijk is het natuurlijk wel dat het zonder deze spelers zinloos is nog veder betaald voetbal te spelen. Voorop stond dat Hermes mensen die er beter van kunnen worden niet wil benaderen.”
Herman Stolk, Voorzitter van Hermes/DVS in het Algmeeen Dagblad (05-08-1971)
Strijd
Hermes/DVS is al weken met zeven andere clubs in gevecht met de KNVB tegen de eerder dit jaar aangekondigde sanering van de Tweede Divisie. Het nieuws kwam vandaag naar buiten, bij de inhoudelijke behandeling van de rechtszaak die mede door Hermes/DVS was aangespannen.
Advocaat Fievez, die naast Hermes ook AGOVV, Drente, Limburgia, Noad, RBC, RCH en ZFC vertegenwoordigt, bracht het nieuws naar buiten. Hij wees erop dat hij voor de situatie zoals bij Hermes/DVS zich voordeed eerder al had gewaarschuwd.
Omdat het einde van de club als een Zwaard van Damocles boven hun hoofd hangt, zagen veel andere clubs er de mogelijkheid om voor de minimumprijs van drieduizend gulden goedkoop spelers bij deze clubs weg te halen.
Hermes/DVS tijdens het seizoen 1970/1971
Sanering
De plannen voor een sanering in het Nederlandse betaald voetbal spelen al enkele jaren. Veel kleinere clubs hadden moeite om rond te komen, maar ook veel grotere clubs hebben financiële problemen.
De FBO, de Federatie van Betaald Voetbal Organisaties, wees erop dat in het seizoen 1966/1967, vier jaar geleden, waren de inkomsten voor de clubs op basis van 22 thuiswedstrijden nauwelijks toereikend. In de jaren daarna zijn de kosten alleen nog maar gestegen, mede door de verhoging van de BTW van 12 naar 14 procent.
In maart kwam de FBO met het voorstel om het aantal profclubs in Nederland terug te brengen van 51 tot 38. De Tweede Divisie zou gaan verdwijnen en in de Eerste Divisie zouden twintig clubs gaan spelen. In totaal moesten er dertien clubs verdwijnen.
Het voorstel om te gaan saneren werd met 48 stemmen voor en 2 stemmen tegen aangenomen. Ook werd aangenomen dat er clubs die naar de amateurs moesten vertrekken konden rekenen op een financiële vergoeding, zodat ze schuldenloos aan het nieuwe seizoen zouden beginnen. Het geld voor dit saneringsfonds komt van de overheid en de toto.
Toeschouwers
Toch was er nogal wat onduidelijkheid bij de clubs. Want welke graadmeter zou de FBO gebruiken om te bepalen welke clubs er naar de amateurs zouden verdwijnen? Of zouden er fusies worden afgedwongen.
Een maand later kwam de FBO met een duidelijker plan. Omdat de clubs een functie hebben van ‘passieve recreatie’, moest het aantal toeschouwers in de afgelopen jaren de doorslag geven. Er werd een grens gelegd bij gemiddeld 3500 toeschouwers in de afgelopen jaren.
De ‘dertien probleemgevallen’ waren Baronie (Breda), EDO (Haarlem), Hermes/DVS (Schiedam), ZFC (Zaandam), NOAD (Tilburg), Limburgia (Brunssum), RCH (Heemstede), Gooiland (Hilversum), Drente (Klazienaveen), RBC (Roosendaal), Volewijckers (Amsterdam) en Fortuna Vlaardingen.
Het nieuws sloeg bij de dertien ‘veroordeelden’, zoals ze in de media genoemd werden, in als een bom. Clubs als Hermes/DVS waren woest, omdat zij volledig schuldenvrij waren, terwijl andere clubs, zelfs in de Eredivisie, soms diep in de rode cijfers zaten. Fortuna Vlaardingen wees naar Eredivisieclubs als DWS, Holland Sport en Go Ahead die miljoenenschulden hadden.
Vergadering in Den Haag over de sanering in de Tweede Divisie. V.l.n.r. B. Hoogeveen (Gooiland), C. Hilbrink (voorzitter financiele commissie FBO), J. Houdijk (Fortuna (Vlaardingen)) en mr. J. Hogewoning (FBO). Foto: Nationaal Archief/Anefo, maker: onbekend
De KNVB had de hoop dat de dertien clubs vrijwillig zouden meewerken aan een overstap naar de amateurs, maar kwam daarbij bedrogen uit. Alle dertien ‘degradatie’-clubs noemden het saneringsplan onaanvaardbaar.
Toch werd korte tijd later het saneringsplan met grote meerderheid aangenomen. In dat voorstel, dat met tweederde meerderheid van de Sectie Betaald Voetbal werd aanvaard, stond ook dat de clubs met harde hand teruggezet konden worden.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Rechtszaak
Een rechtszaak was onvermijdbaar. Het was nota bene Hermes/DVS die als eerste besloot om het besluit van de FBO en de KNVB via de rechter aan te vechten.
Het aantal clubs dat dreigde te degraderen werd overigens snel kleiner. Holland Sport fuseerde met ADO en Haarlem nam EDO over. De Volewijckers promoveerde naar de Eerste Divisie en ontsprong op die manier de dans. Door de fusie van ADO en Holland Sport kan ook Fortuna Vlaardingen blijven bestaan. Saillant detail was dat de Volewijckers en Fortuna Vlaardingen ook voor het saneringsplan stemden, toen duidelijk was dat zij in het betaald voetbal mochten blijven.
Baronie kon wel leven met de degradatie en SC Gooiland ging failliet. Daardoor bleven er nog acht ploegen over. Vandaag werd duidelijk dat het nog om zeven ploegen gaat, omdat Hermes/DVS ook vrijwillig de terugkeer maakt naar de amateurs.
Hoe ging het verder?
Met zeven clubs vond het kort geding van de ‘gevonnisten’ tegen de KNVB verder. Fievez benadrukte nog eens dat de clubs financieel gezond waren en dat op die grond een uitsluiting van het betaald voetbal regeltechnisch niet mogelijk was.
Advocaat Kaulingfreks van de KNVB bepleitte dat de clubs er juist beter van zouden worden in de amateurtak. Uit eerdere rapporten bleek al dat de clubs in de Tweede Divisie niet levensvatbaar zouden zijn.
Kaulingfreks weersprak dat er sprake was van het opzeggen van het lidmaatschap van het betaald voetbal, maar eerder terugplaatsen. Bovendien waren een paar weken eerder de regels nog aangepast, waardoor het terugplaatsen naar de amateurs plots wel mogelijk was.
De rechter stelde de KNVB in het gelijk. Ook al stond er in de statuten niets over het verwijderen van ploegen uit het betaald voetbal, die wel aan de eisen voldoen, toch zouden er bijzondere omstandigheden kunnen zijn waarin het lidmaatschap opgezegd mocht worden. Dat daarbij een overgroot deel van de clubs voor de sanering had gestemd, speelde daarbij ook een rol.
Naast de clubs zelf, waren ook de spelers die bij die clubs onder contract stonden de grote verliezers. Er was de mogelijkheid om een claim in te dienen, voor misgelopen inkomsten. Problematisch was alleen dat zij niet zomaar de overstap naar de amateurs mochten maken. Ook daar was een rechtszaak voor nodig om dit mogelijk te maken.
De clubs zelfs mochten aan de slag in de tweede en de derde klasse van de amateurs (de eerste klasse was het hoogste niveau).
Er kwam een onderzoek naar de mogelijkheid tot doorstroming tussen de amateurs en de profafdeling, maar dat leverde uiteindelijk niet al te veel op.
Hermes/DVS kwam terecht in de Tweede Klasse B, waar het kampioen werd. In de twee seizoenen daarna werd het tweede en eerste in de Eerste Klasse. Vervolgens verbleef het drie seizoenen in de Hoofdklasse, het nieuwe hoogste niveau van de amateurs.
In de jaren daarna werd het steeds wat minder. De ploeg daalde af naar de Eerste Klasse, begin jaren ’90 naar de tweede klasse, vervolgens de derde klasse en daarna de vierde klasse. In 2017 stopte Hermes/DVS met het zondagvoetbal.
Fortuna Vlaardingen redde het uiteindelijk ook niet in het betaalde voetbal. De ploeg speelde nog tien jaar in de Eerste Divisie, maar kwam nooit hoger dan de negende plek in de eindnotering. Ook de Volewijckers hielden in 1974 het betaald voetbal voor gezien, na drie seizoenen in de onderste regionen van de Eerste Divisie.
Litspraak kort geding vier dagen voor competitie-start „GEVONNISTEN” STERK IN AANVAL OP KNVB HDVS geeft strijd op. “De Volkskrant”. ‘s-Hertogenbosch, 05-08-1971. Geraadpleegd op Delpher op 03-08-2021, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010848847:mpeg21:p011
ROTTERDAM – Het was een compleet onbelangrijk moment tijdens een spannende derby tussen Sparta en Feijenoord (1-1). Toch had iedereen het erover. In de tweede helft van de wedstrijd schoot Feyenoord-keeper Eddy Treijtel een bal vol op een overvliegende meeuw. Het dier viel loodrecht naar beneden en was door de klap morsdood.
Het voorval gebeurde in de 63e minuut van de wedstrijd. Treijtel, keepend voor de Kasteeltribune, schoot vanuit zijn handen een bal ver en hoog weg na een onderbroken Sparta-aanval. Enkele tientallen meters verderop vloog een kokmeeuw op dertig meter hoogte. Het dier werd vol geraakt en viel vervolgens naar beneden, pal naast de verbouwereerde Dordtse scheidsrechter Ad Bogaerts.
Een van de spelers van Sparta, Hans Eijkenbroek, heeft het dier vervolgens opgepakt en over de zijlijn gegooid. Daarna werd het spel vervolgd met een scheidsrechtersbal alsof er niets aan de hand was.
Voorpagina van Het Vrije Volk – 16-11-1970
Het publiek kon wel lachen om de actie die het leven kostte van de meeuw. Grappend werden van de zijlijn opmerkingen gemaakt als ‘Treijtel moordenaar’.
Toch leek het voorval Treijtel nauwelijks iets te doen. Hij had nauwelijks door dat er iets bijzonders was gebeurd, liet hij na afloop weten. Toch kon hij ook nog wel grappen maken over de gebeurtenissen van de middag.
“Als ik maar geen last krijg met de dierenbescherming”
(De Telegraaf, 16-11-1970)
Opgepakt
Waar de meeuw nu is, is onduidelijk. Aan het einde van de wedstrijd kwamen, tot ergernis van Sparta, honderden Feyenoord-supporters het veld op. Zij hadden het vooral elkaar gekregen om gaten te knippen in de spiksplinternieuwe hekken bij het bezoekersvak. Een deel van de aanhang richtte de woede op scheidsrechter Bogaerts, die door aanvoerders Eijkenbroek en Israel in veiligheid werd gebracht.
Een andere supporter ging richting het reclamebord waar Eijkenbroek de dode meeuw had neergelegd. Die supporter heeft de meeuw meegenomen.
Hoe ging het verder:
Ondanks dat het een nietszeggend moment was openden alle kranten in Nederland de volgende ochtend met het verhaal over de Meeuw van Treijtel. Sterker nog, het verhaal blijft hem achtervolgen. Ondanks dat hij met Feyenoord en AZ landskampioen wordt en ook de Wereldbeker voor clubteams pakt, wordt hij steeds gelinkt aan dat ene moment met die meeuw.
De meeuw duikt uiteindelijk weer op. Sterker nog, er duiken twee meeuwen op. De ene komt terecht in het Home of History, het Feyenoord-museum. Maar ook staat er een meeuw in het Sparta-stadion. Het is voer voor de discussie. Beide clubs beweren dat zij ‘de echte’ hebben.
Reacties uitgeschakeld voor Feijenoord schrijft voetbalhistorie met winst Europa Cup I
ROTTERDAM/MILAAN – Voetbalclub Feijenoord heeft als eerste Nederlandse club een Europa Cup gewonnen. In de finale in Milaan was de ploeg van Ernst Happel met 2-1 te sterk. Ove Kindvall maakte in het tweede deel van de verlenging de winnende goal.
Door de overwinning mag Feijenoord zich voor een heel
seizoen ‘beste club van Europa noemen’ en krijgt het dit najaar ook de kans om ‘beste
van de wereld te worden’.
Hét moment van de wedstrijd was diep in de tweede verlenging. De ploegen stonden een 1-1 stand, toen Rinus Israel, een van de uitblinkers bij Feijenoord, de bal diep richting matchwinner Kindvall speelde.
“Vrije trap Israel. Hij maakt hands. Hij maakt hands! Dat moet een penalty zijn! Maar het is een doelpunt! Hij laat doorspelen en natuurlijk zeer terecht. En Kindvall scoort! Kindvall scoort. En hij wordt nu op de schouders weggedragen.”
(Herman Kuiphof, televisieverslag, 06-05-1970)
Achteraf was er ook alom lof voor scheidsrechter Concetto Lo Bello uit Italië. Niet alleen had hij deze actie goed ingeschat, door de voordeelregel toe te passen en niet te fluiten voor de handsbal van Gemmell, er was sowieso geen onvertogen woord over de scheidsrechter te horen.
Ove Kindvall maakt het winnende doelpunt. Foto: Eric Koch, Nationaal Archief/Anefo
Sterk begin Celtic
Aanvankelijk had de Schotse kampioen het beste van het spel.
Celtic wilde, zoals de voetbalkenners vooraf al hadden voorspeld, snel een
doelpunt forceren. Maar de druk die de Schotten op de Rotterdamse verdediging
legde, leverde nauwelijks kansen op.
Dat was met name te danken aan het uitstekende verdedigende
spel van Feijenoord.
“De uitgekookte manier waarop Van Duivenbode en Van Hanegem samen het Schotse wonderkind Jimmy Johnstone uitschakelden, getuigde van groot tactisch inzicht. Als de een Johnstone aanviel, stond de ander al op enkele meters afstand gereed om de bal af te nemen”
(Algemeen Handelsblad, 08-05-1970)
Ondanks het feit dat het middenveld in Rotterdamse handen
was, viel toch de Schotse goal. Een vrije schop op de rand van het
strafschopgebied werd door Tommy Gemmell dwars door de Rotterdamse muur
geschoten; 1-0.
Het is overigens het eerste Celtic-doelpunt deze Europa-Cup op het Europese vasteland. De ploeg wist in de eerdere rondes tegen Basel, Benfica en Fiorentina niet in de uitwedstrijd te scoren. Dat gebeurde alleen in de uitwedstrijd bij Leeds United, een Engelse club.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Gelijkmaker als breekpunt
In een kwestie van minuten stonden beide partijen weer op gelijke hoogte. Wederom ging er een vrije trap aan vooraf. Toen Celtic de bal niet goed verwerkte, was Rinus Israel er snel bij om de bal in te koppen.
“De ploeg had op dat moment even een oppeppertje nodig”
(Rinus Israel over zijn gelijkmaker, Algemeen Handelsblad, 08-05-1970)
De gelijkmaker zorgde ervoor dat Celtic er nauwelijks meer
aan te pas kwam. Het Rotterdamse middenveld kreeg het spel steeds meer in haar
greep. Vlak na rust was Feijenoord nog het meest dichtbij een doelpunt, toen Fransz
Hasil de bal op de paal schoot.
In de verlenging waren de Schotten nog één keer dichtbij een
doelpunt, toen John Hughes alleen op de teruggekeerde Eddy Pieters Graafland
afging. De doelman, die al het hele seizoen op het tweede plan stond, mocht
voor de finale alsnog in de basis starten. Eddy PG stopte de bal, maar die leek
alsnog het doel in te gaan. Rinus Israel assisteerde zijn doelman, zodat het
alsnog geen doelpunt werd.
Enkele minuten later volgden dé
pass, de beslissing van Lo Bello en dé koelbloedigheid van Ove Kindvall die Feijenoord
kampioen van Europa maakte.
Juichende Feijnoorders nemen Kindvall (nr. 9) na doelpunt op de schouders. Foto: Eric Koch, Nationaal Archief/Anefo
Volksfeest
En ook al waren de Feijenoord-supporters in Milaan numeriek in de minderheid, het feest was er niet minder om.
“Milaan is een beetje van Feyenoord. San Siro is op het ogenblik helemaal van ons!”
Aanvoerder Rinus Israel mocht vervolgens de ‘cup met de grote oren’ als eerste de lucht inhijsen. Eddy Pieters Graafland, die zijn allerlaatste wedstrijd keepte als profvoetballer, had toen ondertussen al de bal meegenomen als souvenir. En Ove Kindvall zal na vanavond voor altijd verbonden worden als de man die Feijenoord de eerste Nederlandse Europa-Cupwinst bezorgde.
Supporters van Feijenoord in San Siro. Foto: Eric Koch, Nationaal Archief/Anefo
En in Rotterdam zal morgen, als
iedereen geniet van de vrije Hemelvaartsdag, het grote volksfeest van vanavond
waarschijnlijk nog dunnetjes over worden gedaan.
Feijenoord – Celtic: 2-1 (1-1 na reguliere speeltijd)
Scoreverloop: 28’ 0-1, Tommy Gemmell, 32’ 1-1, Rinus Israel, 117’ 2-1, Ove Kindvall
Opstelling Feijenoord: Eddy Pieters Graafland; Piet Romeijn (106’ Guus Haak), Rinus Israel, Theo Laseroms, Theo van Duivenbode; Fransz Hasil, Wim Jansen, Willem van Hanegem; Henk Wery, Ove Kindvall, Coen Moulijn
Opstelling Celtic: Evan Williams; David Hay, Tommy Gemmell, Billy McNeils, Jim Brogan; Bobby Murdoch, Bertie Auld (77’ George Connely); Jimmy Johnstone, John Hughes, William Wallace, Bobby Lennox
Scheidsrechter: Concetto Lo
Bello (Italië)
Hoe ging het verder?
Het werd inderdaad een groot volksfeest in Rotterdam, waar
meer dan 100.000 mensen op af kwamen. Al moesten die wel heel wat geduld
hebben. Supporters, die in afwachting waren van de Feyenoord-spelers, waren massaal
naar Zestienhoven gegaan. Daar wisten ze zelfs (behoorlijk massaal) op het
vliegveld te komen. Daarom kon het toestel daar niet landen en week het
vliegtuig uit naar Schiphol.
Enkele maanden later volgde na de Europacup ook nog de Wereldbeker voor clubteams na een dubbele ontmoeting tegen Estudiantes. Feyenoord zou in het seizoen erna als titelverdediger meedoen aan de Europa Cup I (de ploeg was geen kampioen geworden). Daarin werd het in de eerrste ronde uitgeschakeld door het nietige UT Arad uit Roemenië op uitdoelpunten (uit: 0-0, thuis: 1-1).
Ajax nam vervolgens de hegemonie in Europa over door drie
keer op rij de Europa Cup voor Landskampioenen te winnen.
In 1974 stond Feyenoord weer op het hoogste podium, door de
UEFA-cup te winnen. Dat gebeurde opnieuw in 2002.
